Jesteśmy społecznością, która kocha książki

2 marca 1998 roku był tragiczną datą dla 10-letniej wtedy Nataschy Kampusch i jej rodziny. Tego dnia mała i niewinna dziewczynka została bowiem uprowadzona przez wcielającego w życie swój psychopatyczny plan Wolfganga Priklopila. W poszukiwania Nataschy zaangażowano wielu ludzi; poświęcono na nie mnóstwo czasu i środków finansowych. Mijały jednak dni, tygodnie a w końcu- miesiące, a dziewczynki nadal nie udawało się odnaleźć. Zanim niemal całkowicie o niej zapomniano, mało kto wierzył, że jeszcze żyje. Natascha jakby zapadła się pod ziemię. I w pewnym sensie... była to prawda. ,,Skromny, nieco dziwaczny i trzymający się z dala od ludzi. Techniczny i motoryzacyjny maniak, mocno związany emocjonalnie z matką"- tak sąsiedzi oraz współpracownicy opisywali inżyniera Priklopila. To właśnie on zamknął Nataschę na ponad 8 długich lat w specjalnie przygotowanym dla niej, piwnicznym lochu. Wierzył, że uda mu się wychować dziecko według swojego zamysłu i tym samym stworzyć dla siebie idealną partnerkę, będącą spełnieniem najskrytszych marzeń. Chore, absurdalne fantazje Priklopila ostatecznie skończyły się 23 sierpnia 2006 roku. To wtedy, wykorzystując szansę od losu i sprzyjające szczęście, Natascha uciekła od swojego porywacza. Odzyskała odebraną jej przed laty wolność a jej wyznania wstrząsnęły opinią publiczną na całym świecie. Kilka godzin później Priklopil spełnił dane dziewczynie słowo i zakończył swe życie, rzucając się pod rozpędzony pociąg. Co -w ciągu długich, 8 lat- działo się w domu szaleńca w podwiedeńskim miasteczku? Czy rzeczywiście –jak twierdzi Natascha- to ona z nich dwojga była tą silniejszą, dominującą osobowością? Czy prawdą jest, że wszystko, co zaszło między nimi w sferze fizycznej, działo się za ich wspólnym przyzwoleniem? Ile z okropieństw, których doznała, Nataschy udało się zapomnieć? Czy Wolfgang Priklopil miał wspólników? Kto jeszcze mógł wiedzieć o uwięzionej w piwnicy dziewczynce? Czy z porwaniem Nataschy mogła mieć coś wspólnego jej matka lub któryś z jej licznych kochanków? ,,Dziewczyna z piwnicy” to dość drobiazgowa opowieść o historii, o której 15 lat temu mówił cały świat. Autorzy szczegółowo analizują życie i relacje rodzinne Nataschy w okresie sprzed porwania, konsekwencje niektórych jej zachowań, gdy była więziona a także sposób, w jaki próbuje nadrobić utracone lata i odbudować swoje życie. Nie mniej uwagi poświęcają jej porywaczowi, starając się dociec, co sprawiło, że w głowie Priklopila zrodził się makabryczny plan porwania i uwięzienia dziecka, który z mistrzowską precyzją zrealizował. Jaka jest Natascha po latach dorastania w izolacji od świata i ludzi? Ile pozostało w niej z przerażonego dziecka, którym niewątpliwie była? Czy uda jej się choć w części nadrobić zabrany przez porywacza czas? Czy pomoże jej w tym duża aktywność w mediach i wywiady, który nieustannie udziela? Książka ciekawa i wieloaspektowa.