Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krzysztof Pilarczyk
9
5,7/10
Krzysztof Pilarczyk (ur. w 1953 r. w Sieradzu) - historyk religii, judaista i biblista.
Doktorat uzyskał w 1984 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ, habilitację w 1999, a w 2008 tytuł profesorski. Obecnie profesor zwyczajny w Zakładzie Historii Religii Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, prezes Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich w latach 1995-2011, członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich, redaktor naczelny półrocznika „Studia Judaica”, współpracownik Komisji Historii i Kultury Żydów PAU. Stypendysta uniwersytetów w Jerozolimie, Tübingen, Heidelbergu oraz Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Autor ponad 150 publikacji naukowych[1], m.in. "Przewodnika po bibliografiach polskich judaików" (Kraków 1992),"Talmud i jego drukarze w I Rzeczypospolitej" (Kraków 1998),"Leksykonu drukarzy ksiąg hebrajskich w Polsce, XVI-XVIII wiek" (Kraków 2004),"Literatury żydowskiej od epoki biblijnej do haskali" (Kraków 2006, 2.wyd. 2009),współautor pracy "Religie starożytnego Bliskiego Wschodu" (Kraków 2008). Członek komitetu redakcyjnego „Almanachu Historycznego” (Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach) i hebrajskojęzycznego periodyku naukowego „Kesher” (Uniwersytet w Tel Awiwie).
Doktorat uzyskał w 1984 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ, habilitację w 1999, a w 2008 tytuł profesorski. Obecnie profesor zwyczajny w Zakładzie Historii Religii Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, prezes Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich w latach 1995-2011, członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich, redaktor naczelny półrocznika „Studia Judaica”, współpracownik Komisji Historii i Kultury Żydów PAU. Stypendysta uniwersytetów w Jerozolimie, Tübingen, Heidelbergu oraz Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Autor ponad 150 publikacji naukowych[1], m.in. "Przewodnika po bibliografiach polskich judaików" (Kraków 1992),"Talmud i jego drukarze w I Rzeczypospolitej" (Kraków 1998),"Leksykonu drukarzy ksiąg hebrajskich w Polsce, XVI-XVIII wiek" (Kraków 2004),"Literatury żydowskiej od epoki biblijnej do haskali" (Kraków 2006, 2.wyd. 2009),współautor pracy "Religie starożytnego Bliskiego Wschodu" (Kraków 2008). Członek komitetu redakcyjnego „Almanachu Historycznego” (Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach) i hebrajskojęzycznego periodyku naukowego „Kesher” (Uniwersytet w Tel Awiwie).
5,7/10średnia ocena książek autora
29 przeczytało książki autora
102 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Leksykon syndonologiczny. Polska perspektywa i wkład
Krzysztof Pilarczyk, Zbigniew Treppa
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2023
Londyńskie spotkania z Janem Pawłem II. W setną rocznicę urodzin papieża Polaka (1920-2020)
Krzysztof Pilarczyk
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2020
Biblia chrześcijan. Wprowadzenia religioznawcze, historyczne i literackie
Krzysztof Pilarczyk
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
2020
Religia starożytnego Izraela w perspektywie historycznej, archeologicznej i kulturoznawczej
Krzysztof Pilarczyk
5,0 z 1 ocen
13 czytelników 0 opinii
2013
Religie starożytnego Bliskiego Wschodu
Arkadiusz Baron, Krzysztof Pilarczyk
7,1 z 7 ocen
81 czytelników 1 opinia
2008
Leksykon drukarzy ksiąg hebrajskich w Polsce (XVI-XVIII wiek)
Krzysztof Pilarczyk
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2004
Religie i religijność w Polsce
Krzysztof Pilarczyk, Wiesław Bator
7,0 z 1 ocen
12 czytelników 0 opinii
2001
Talmud i jego drukarze w pierwszej Rzeczpospolitej
Krzysztof Pilarczyk
2,5 z 2 ocen
3 czytelników 0 opinii
1998
Najnowsze opinie o książkach autora
Religie starożytnego Bliskiego Wschodu Arkadiusz Baron
7,1
Praca zbiorowa „Religie starożytnego Bliskiego Wschodu” stanowi spójny i kompetentnie opracowany zarys tytułowej problematyki. Można ją uznać za przykład bardzo dobrej współpracy polskich badaczy z różnych ośrodków naukowych. Doczekała się zresztą pozytywnej recenzji ze strony tak uznanego badacza Bliskiego Wschodu w starożytności jak M. J. Olbrycht (a pewnie i kolejnych, ale tylko tę miałem okazję przeczytać). Trzeba bowiem przyznać, że w polskiej literaturze przedmiotu brakowało tego rodzaju opracowania syntetycznego, co podkreślali Autorzy we wstępie. Książka składa się z ośmiu rozdziałów poświęconych odpowiednio religii Egiptu, Mezopotamii, hetyckiej Anatolii, potraktowanych zbiorczo religii Palestyny, Syrii i Arabii, Iranu, Izraela, wreszcie zaś chrześcijaństwu i – ponownie ujętych razem – gnostycyzmowi, manicheizmowi i mandaizmowi. Chronologicznie Autorzy ujęli ich historie od początków po koniec starożytności.
Przez pierwszą część „Religii starożytnego Bliskiego Wschodu” przebiegłem dość szybko. Chyba spodziewałem się większego nacisku na mitologie, a te były uwzględnione w niewielkim tylko zakresie. Cóż, może to i lepiej, wszak prac o mitologiach różnych religii akurat nie brakuje. Zresztą problematyka Egiptu, Mezopotamii, czy Hetytów interesuje mnie trochę mniej, tak więc nie bez pewnej satysfakcji doszedłem w lekturze do rozdziałów poświęconych zaratusztrianizmowi, judaizmowi i chrześcijaństwu. Myślę, że Autorom udało się bardzo dobrze skondensować najważniejsze problemy tych religii w naprawdę niezbyt długich rozdziałach. Należycie uwzględnione zostało tło „ogólnohistoryczne”, sporo miejsca poświęcono archeologii. Odnoszę wrażenie, że nieco bardziej mógł zostać uwzględniony kontekst porównawczy. Kolejną rzeczą, której brak odczułem, było nieuwzględnienie przez Autorów kultów wschodnich (misteryjnych i nie tylko) na obszarze Cesarstwa. To dwie drobne rysy na tej skądinąd świetnej syntezie religioznawczej. Zdecydowanie można polecić tę publikację zainteresowanym dziejami religii starożytnych.
Tomasz Babnis