Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca książka o komunikacji ze zwierzętami. Ludzie od zawsze marzyli o tym, ze zwierzęta naucza się ludzkiego języka, że lew przemówi ludzkim głosem, a w noc wigilią ludzkim głosem odezwą się owce czy krowy. Ludzie uparcie uczyli mówić delfiny, małpy czy ptaki. Czasem uczyli dźwięków a czasem symboli obrazkowych Ale tak naprawdę czy ludzie chcieli rozmawiać ze zwierzętami, w sensie "komunikować się ze zwierzętami" czy raczej chcieli jedynie nauczyć zwierzęta swojego języka . Bo przecież wcale jednocześnie nie uczyli się języka delfinów, małp czy ptaków. Tak jak człowiek, który uczy psa znaczenia poszczególnych słów, ale przecież nie w celu komunikacji z psem, ale w celu sprawnego wykonywania przez psa poleceń człowieka . Człowiek mówi "siad" i pies siada; człowiek mówi "stój" i pies stoi. Nie jest to przecież komunikacja; rozmowa ze zwierzęciem,. Czym wiec jest komunikacja, i czy naprawdę chcemy rozmawiać ze zwierzętami? Czy tylko chcemy więcej władzy nad zwierzętami? Praktycznie przecież jesteśmy w stanie od zawsze odbierać emocje zwierząt, nawet jeśli posługują się one swoim, obcym nam językiem, Praktycznie komunikacja ze zwierzętami wcale nie wymaga wspólnego języka ale raczej empatii, słuchania, pewnej antropomorfizacji zwierząt, to znaczy przyznania im prawa od istnienia niezależnego od człowieka. Autor bardzo interesująco opowiada o potrzebie człowieka aby wchodzić we wzajemne relacje ze zwierzętami; ale jednak , jak wyjaśnia, dla wielu ludzi, niestety , nie ma zupełnie znaczenia czym ta relacja jest dla zwierząt. Bo ta relacja rzadko jest dwustronnie przyjemna czy dwustronnie interesująca. Najczęściej przyjemna czy interesująca jest jedynie dla człowieka. Myśliwi zabijająca zwierzęta, w ramach swojej relacji z przyrodą, naturą. To ich komunikacja ze zwierzętami. Oni bardzo by chcieli znać język zwierząt; bo łatwiej im byłoby je zabijać. Turyści dotykają dzikie zwierzęta w ramach wyjazdów turystycznych połączonych z "nawiązywaniem relacji z dzikimi zwierzętarni". Turyści się cieszą, robią sobie zdjęcia, opowiadają o wspaniałych kontaktach z przyrodą Dla dotykanych zwierząt jest to zazwyczaj traumatyczne przeżycie; bliskie śmierci. Ludzie pchają się z rękami do zwierząt; nie patrząc wcale na to -czym to jest dla zwierząt., ale gadając o potrzebie kontaktu z przyroda i komunikacją. Zna to chyba każdy właściciel psa, obłapianego znienacka za głowę przez obce dzieci. Pies nie lubi dzieci? Nie lubi takiego obłapiania? Powinien sie przecież dostosować, bo ludzie chcą go dotykać. Dlaczego tak popularne są wszelkie terapie z udziałem zwierząt, chociaż w większości, jak np delfinoterpie sa całkowicie nieskuteczne i jednocześnie traumatyczne dla delfinów.? Dlatego może warto antropomorfizować zwierzęta, ale nie w celu zrobienia z nich małych, grzecznych pluszaczków ale w celu uświadomienia sobie, ze komunikacja nie polega wcale na przemocy . Komunikacja to porozumienie oparte na zaufaniu i na poszanowaniu wzajemnie swoich praw,