Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Dziennik diabła. Alfred Rosenberg. Człowiek, który stworzył Hitlera” to książka napisana przez byłego agenta FBI Roberta K. Wittmana i zdobywcę Nagrody Pulitzera Davida Kinneya. Pierwsza część książki opisuje poszukiwania przez autorów dzienników Alfreda Rosenberga w Stanach Zjednoczonych i jest to najmniej interesująca część, ale rozumiem autorów, że chcieli pokazać, jak było to skomplikowane oraz trudne i, że wszystko musiało się odbywać zgodnie z amerykańskim prawem. Dzienniki zostały odnalezione i przedstawione publiczności w 2013 roku. Rosenberg urodził się w Estonii, w rodzinie Niemców bałtyckich i do Niemiec wyemigrował dopiero w 1918 roku. W 1919 roku poznał Adolfa Hitlera i od tej pory ich drogi stały się nierozłączne, a on został głównym ideologiem nazistów. Hitler nie miał najlepszego zdania o Rosenbergu, uważał go a człowieka o słabym charakterze i pozbawionego ambicji, co jednocześnie powodowało, że nie był dla niego bezpośrednim zagrożeniem. Nienajlepsze zdanie mieli o nim również ludzie z otoczenia Hitlera cyt.:”Sam Rosenberg uznawał się za intelektualistę wysokich lotów, ale otoczenie postrzegało go jako człowieka zimnego, aroganckiego, zobojętniałego i niezmiennie sardonicznego ”Bryła lodu”, pisał dalej Lüdecke. „Wyniosłość i chłodna ironia Rosenberga odstręczały ludzi, powodując, że czuli się mali i skrępowani w jego obecności.” Kariera Rosenberga skończyła się podobnie, jak kilku wielkich zbrodniarzy nazistowskich. Został osądzony w czasie procesu w Norymberdze, skazany na śmierć przez powieszenie, wyrok wykonano w październiku 1945 roku, jego prochy rozsypano. Autorzy stworzyli trochę specyficzną konstrukcję książki. Przedstawiają równolegle w oddzielnych rozdziałach losy Alfreda Rosenberga i człowieka, który przywłaszczył sobie po zakończeniu wojny jego dzienniki – Roberta Kempnera. Był on prawnikiem, pochodził z rodziny niemieckich Żydów, udało mu się uciec z nazistowskich Niemiec w 1938 roku i wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu wojny w czasie procesów nazistów w Norymberdze pełnił funkcję zastępcy amerykańskiego oskarżyciela głównego Roberta H. Jacksona. W jego ręce trafiło wiele ważnych dokumentów nazistowskich, w tym dzienniki Alfreda Rosenberga, które po zakończeniu procesu zabrał ze sobą do Stanów Zjednoczonych, ujrzały one światło dzienne dopiero w 2013 roku. Książka jest obszerna, ale mimo to łatwo się ją czyta. Z pewnością jest do pozycja do przeczytania dla osób zainteresowanych historią tamtych czasów lub chcących poznać historię dzienników Alfreda Rosenberga - głównego ideologa nazistów.