Jesteśmy społecznością, która kocha książki

255 stron czystej mordęgi. Postanowiłam zrobić sobie przydatne notatki z tej książki czytając na bieżąco i zmieściłam je uwaga: w 1 kartce A4. Kochani, ta książka odsłania przed nami tylko dwie przydatne rzeczy: teoria pojemnika, polega na tym, że wszystkie rzeczy z jednej kategorii czyli np.: naczynia w kuchni, bielizna, ubrania, rzeczy waszego hobby muszą się zmieścić w pojemniku, w którym je przechowujecie. Jeśli coś nie mieści się do Waszego pojemnika, w którym znalazły się już Wasze ulubione rzeczy z tej kategorii resztę musicie oddać. A wasz dom jest niczym matrioszka - jest pojemnikiem, w którym są mniejsze pojemniki i to wszystko ma tworzyć spójną całość. Musicie podejść do sprawy rzeczowo. Istnieje 5 kroków, które według pani Dany przyspieszą sprzątanie i zmniejszą lęki: 1. przejdźcie się po pomieszczeniu i wyrzućcie oczywiste śmieci, 2. odłóżcie na miejsce rzeczy, które mają swoje miejsce ale w nim nie leżą, 3. jeśli macie przedmioty, które wywołują w Was ciężkie westchnienie od razu je wyrzućcie/oddajcie, 4. musicie zadać sobie pytania: Czy gdybyście potrzebowali tego przedmiotu, przyszłoby Wam do głowy, że go macie? - tak, patrz drugie pytanie/nie - wyrzuć. Gdzie szukalibyście danego przedmiotu, gdyby był Wam potrzebny? - pamiętając też o przeznaczeniu i funkcjach pomieszczeń (dom musi być jak najbardziej intuicyjny np.: kosz na śmieci w polskich domach znajduje się pod zlewem, nie w piekarniku, a buty stoją w przedpokoju, a nie w sypialni). 5. Zasada pojemnika - pomieszczenie Waszych rzeczy w szufladzie, regale, szafie, półce itd. Jeśli coś się nie mieści musicie grupować, dopasowywać i selekcjonować w kółko, aż uda wam się wszystko zmieścić w danym miejscu. I wydaje mi się, że to zasadniczo jest cały przekaz tej książki. Naprawdę nie polecam. Tego nie czyta się ani dobrze, ani szybko. Mogę się rozpisywać pikantnie o tym, jak ta książka jest bez sensu, a autorka nie potrafi rzeczowo i na chłodno napisać książki. Poza tym o czym wspomniałam, nie znajduję tu żadnej wiedzy, która byłaby warta zamieszczenia na 255 stronach, natomiast emocjonalne rozterki Pani Dany, to że chomikowała byle co, że nie prała ubrań, uzależniła się od sprzedaży garażowych i chciała zostać spawaczem, dlatego uparcie trzymała 30kg złomu za 3 dolary, a fakt, że się z nim rozstała przeżywała pod koniec tej książki wielokrotnie stawiając to za wzór - tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że ta Pani nie ma żadnego autorytetu i nie jest jak zapewnia specjalistą. Dobijało też wprowadzanie nagle nowych wątków, które miały szanse mieć jakiś pouczający charakter, po czym nagle stwierdzała, że nie będzie tu o tym pisać, bo napisała już o tym w swojej innej książce... Zatrważający jest fakt, że spłodziła więcej książek. Mam nadzieję, że nie są takimi potworkami jak ta, ale już się tego nie dowiem.