Co napisał(-a) Maria Ruszkiewicz?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Woskowa świeca

Szukasz cytatów z książek Maria Ruszkiewicz?

Cytaty z książek autora Maria Ruszkiewicz

Maria Ruszkiewicz

8,0/10

Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik

Urodzona: 02.02.1922Zmarła: 05.11.1991

Maria Ruszkiewicz, z domu Oczkowska, córka Julii z domu Kieres i Jana, ur. 2 lutego 1922 roku w Chrzanowie, magister nauk pedagogicznych. Pomimo pogłębiającej się już w dzieciństwie wady wzroku, wszystkie stopnie edukacji kończyła z wyróżnieniem. W 1952 roku ukończyła studia w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, następnie, już pracując zawodowo z dziećmi niewidomymi, kontynuowała edukację w Krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej na wydziale pedagogiki specjalnej, specjalność oligofrenia i tyflologia. Od 1953 roku, oprócz nauczania w szkole podstawowej, podjęła pracę w Medycznym Studium Zawodowym dla Niewidomych, gdzie nauczała pisma punktowego. Była autorką wielu tekstów traktujących o problemach i widzeniu świata przez osoby dotknięte inwalidztwem wzroku. Opowiadania: "W dolinie Chochołowskiej", "O świtaniu", "Na styku światła i mroku", wiersze: "Do brzozy", "Jesień", zbiór poezji i prozy "Z obszarów Twojej łąki". Zmarła po ciężkiej chorobie 5 listopada 1991 roku. Została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2009

Woskowa świeca

Maria Ruszkiewicz

8,0 z 1 ocen

1 czytelnik 1 opinia

2009

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Woskowa świeca Maria Ruszkiewicz

BellaCatta

ocenił(a) na 86 lata temu

Jest lato 1978 roku. Piękna, niewidoma kobieta wsłuchuje się w opowieść swojej matki. To Maria i Julia. Julia jest wnuczką powstańca z 1846 roku. W czasach jej młodości żyli powstańcy z 1863 roku. Ma 92 lata. Przeżyła dwie wielkie wojny. Urodziła i wychowała dziewięcioro dzieci. Opowiada o latach odległych, o tym, co było jej udziałem, a także o ludziach, których losy przetoczyły się jeszcze przed jej urodzeniem. Maria spisze jej opowieść. Zachowa w ten sposób od zapomnienia okruchy czasu, który upłynął i świata, który przeminął. Pokolenie Julii już odeszło. Pokolenie Marii odchodzi. Wraz z nimi odchodzi wiedza o czasach minionych. Nie zawsze pytaliśmy, gdy byli jeszcze z nami. Idziemy ku przyszłości, nie zawsze oglądając się wstecz. Za jakiś czas nie będzie już świadków, zostaną jedynie źródła pisane. Przez nich, lub przez tych, którzy słuchali ich wspomnień. Dlatego przedsięwzięcie Marii jest tak cenne.

Przeczytaj