Najnowsze artykuły
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant10
- ArtykułyWielkanocny Kiermasz Książkowy Ebookpoint – moc świątecznych promocji i zajączkowy konkursLubimyCzytać8
- ArtykułyKwiecień 2024: zapowiedzi książkowe. Wiosna literackich premier – część 2LubimyCzytać9
- Artykuły„A gdyby napisać historię dokładnie taką, jaką chciałabym przeczytać?”: rozmowa z Claudią MooneverSonia Miniewicz3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Joanna M. Jurkiewicz
1
7,7/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,7/10średnia ocena książek autora
6 przeczytało książki autora
1 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zwiastunowi z gór. I. Oaza w Rzymie - moje wspomnienia
Joanna M. Jurkiewicz
7,7 z 6 ocen
7 czytelników 1 opinia
2013
Najnowsze opinie o książkach autora
Zwiastunowi z gór. I. Oaza w Rzymie - moje wspomnienia Joanna M. Jurkiewicz
7,7
Bardzo interesująca pozycja, warto jednak dodać, że przeznaczona jest głównie dla osób wierzących, a zwłaszcza osób związanych ( lub członków) Ruchu Światło-Życie.
Rok 1979, sierpień. Autorka wraz z 130-osobową grupą wylatuje do Rzymu na Oazę III stopnia. Mamy tu wspomnienia z podróży, opisy miejsc, zwiedzanych zabytków kultury, atmosferę Rzymu, szczegółowe opisy spotkań z Ojcem Świętym na pl. Św.Piotra, w ogrodach papieskich w Castel Gan Dolfo wraz z wygłoszonymi przez niego kazaniami czy też tekstami piosenek, które oaza śpiewała......
Wszystko to tworzy niesamowity klimat, bardzo wciąga, daje możliwość poznania bliżej Ojca Świętego jako zwykłego człowieka z niezwykłym poczuciem humoru....opisy bazylik, kościołów i zabytków są zwięzłe, konkretne, bez zbędnych szczegółów....dużo jest też pozytywnych emocji głównie radości ze spotkań z papieżem .
Książkę czyta się niezmiernie szybko.
Jedyny minus to taki, że na koniec zabrakło mi takiego podsumowania, jakichś wniosków, tego, co po 32 latach od odbytej oazy zostało z niej w autorce, co jej to dało patrząc z perspektywy tak dużego odstępu czasu, jak zmieniało lub wpływało na jej życie na podejmowane decyzje i wreszcie co z tymi zawartymi tam znajomościami, czy przetrwały? Jak potoczyły się losy jej najbliższych kolegów i koleżanek, z którymi była najbliższej?