Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Radziecki filozof, teoretyk kultury i publicysta.
Urodził się w rodzinie inteligenckiej jako syn rosyjskiego radcy Aleksandra Iwanowicza Antonowa, jednak nazwisko otrzymał po ojczymie, Wasiliju Łunaczarskim; dzieciństwo spędził wśród książek. W latach 1885-1892 Anatol pobierał nauki w szkole średniej w Kijowie; w tym okresie miały też miejsce początki jego działalności politycznej. W 1892 r. Łunaczarski wyjechał do Zurychu na studia filozoficzne, odbył także podróże do Włoch i Francji. W latach 1917-1929 był ludowym komisarzem oświaty w rządzie bolszewickim i rzecznikiem oraz propagatorem organizowania państwowej opieki nad dziećmi i młodzieżą, zastąpienia rodziny przez organizacje społeczne. W 1930 roku został członkiem Akademii Nauk ZSRR. W 1933 r. został mianowany ministrem pełnomocnym ZSRR w Hiszpanii; zmarł w drodze na tę placówkę. Lew Dawidowicz Trocki powiedział o Łunaczarskim, że jest bolszewikiem wśród intelektualistów i inteligentem wśród bolszewików.