Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Efekt pokaźnej pracy, a książka i tak spokojnie mogłaby być kilka razy (sic!) większa. Wywiady z wieloma osobami, w tym z samym zamachowcem. Książka podzielona na kilka etapów, które przedstawiają zamach z kilku płaszczyzn — najpierw wydarzenia bezpośrednio z Placu i polikliniki, następnie ich znaczenie dla losów świata, w szczególności Polski, tj. odczytywanie znaków Historii, losów i koincydencji (w tym Jaruzelski, Wałęsa) i dopiero pod koniec dostajemy skondensowaną w kilku wywiadach ze śledczymi dawkę niezwykle precyzyjnych informacji dotyczących spisku - wątków tureckich i przede wszystkim bułgarskich, komunistycznych. Żal, że ta część nie jest dominującą w książce. Nad wszystkim unosi się duch tajemnic fatimskich i uprowadzonej Orlandi, która ma mieć jakiś związek z zamachem. Te sprawy dobitnie uświadomiły mi, że wśród tylu niewiadomych (nie wiemy nawet ile strzałów padło),jedno jest pewne — Watykan nie jest skory do współpracy w wyjaśnianiu tych tajemnic. Brawa należą się autorowi za kilkukrotne pierwsze wywiady z niektórymi rozmówcami, w tym z zamachowcem. Zasadniczo jednak tego akurat wywiadu mogłoby nie być, bo facet gada jak potłuczony. Dopiero w części o spisku mamy ładną analizę jego zeznań i „bycia potłuczonym”. Książka nie ma na celu tyle próbę wyjaśnienia sprawy, co raczej ujęcie tematu z kilku perspektyw. Zasadniczo czytało się przyjemnie, ale książka nie miała być przyjemna. Przeczytałbym jednak więcej rozmów ze śledczymi (w tym z panem z IPN),bo przekazują bardzo ciekawe informacje.