Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od 1903 roku studiował prawo na Uniwersytecie Bukareszteńskim oraz w Berlinie (gdzie przebywał na emigracji jego ojciec),lecz nauk nie dokończył. W latach 1912-1914 pracował jako kierownik sekretariatu na rumuńskim ministerstwie prac publicznych, w okresie 1919-1921 jako dyrektor wydziału prasy zagranicznej na ministerstwie spraw wewnętrznych. Oprócz pracy w sektorze publicznym poświęcał się tylko literaturze a na końcu życia również heraldyce.
W młodości publikował w czasopismach parnasistyczne wiersze ewokujące średniowiecze i jego fikcyjnych bohaterów (tom Pajere, rum. Orlice, wydany pośmiertnie w 1936 r.). W prozie jest najwyraźniejszym przedstawicielem rumuńskiej dekadencji literackiej oraz fin de siècle. Jej manifestem stała się nowela Remember (1924),której akcja toczy się w kosmopolitycznym środowisku Berlina. Główną postacią noweli jest ekstrawagancki dandys, cierpiący za sprawą wewnętrznego, głębokiego poczucia chaosu. W najsłynniejszej swojej powieści Fanfaroni ze Starego Dworu (1929) Mateiu Caragiale łączy otoczoną przez siebie kultem estetykę z zamiłowaniem do bałkańskiego kolorytu i argotycznego słownictwa. Wyraża nostalgiczny podziw i tęsknotę za starą arystokracją rumuńską, zarazem wszak realistycznie oraz z pewnymi elementami groteski prezentuje atmosferę Bukaresztu na początku XX wieku. Druga powieść z planowanej "bałkańskiej trylogii" Sub pecetea tainei (Pod pieczęcią tajemnicy, publikowana w czasopismach w latach 1930–1933),została niedokończona.