Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dla dzieci napisana przez Stephena Kinga pod pseudonimem Beryl Evans. Średni format, twarda oprawa. Opracowanie graficzne wzorowane na oryginalnych ilustracjach zawdzięczamy Nedowi Dameronowi. Książka jest tak wykonana jakby wyciągnięta ze szpargałów na strychu. Styl vintage. Sztucznie, graficznie pożółknięte kartki. Pierwsze wydanie było w 1942, jako książka w książce. Tekst publikacji został przytoczony w całości w III tomie - Ziemie jałowe w ,,Mrocznej wieży’’ Stephena Kinga. I tam można prześledzić źródło książki, skąd to wziął się rzekomy 1942 rok. ,,Mroczna wieża'' III wydana została w 1991 roku przez wydawnictwo Donald M. Grant. W Polsce książeczka ukazała się w 2016 roku jako typowa dla dzieci, a nie element horroru. Książka opowiada o niezwykłej, bezinteresownej, szczerej przyjaźni , takiej raz na całe życie, maszynisty Boba i jego parowozu Charliego Ciuch-Ciuch. Parowóz ,jako stalowa maszyna okazuje się mieć serce jak człowiek, tylko trzeba się umieć z nią porozumieć. Bob był bardzo lojalny w stosunku do swego stalowego przyjaciela, napędzanego węglem. Przez wszystkie lata swojej pracy , gdy jeździł na dalekie trasy w parowozie miał okazję dobrze go poznać. Prowadzili razem długie rozmowy. Lokomotywa nawet śpiewała mu swoje piosenki. Jednak nastał dzień po tych wszystkich wspólnie spędzonych latach, kiedy maszynista się postarzał i parowóz też i zostali postawieni przed faktem dokonanym. Stary równa się niepotrzebny. Zostają obydwoje odstawieni na boczny tor życia. Lata doświadczenia, umiejętności nie mają znaczenia. Liczy się tylko to co nowe, piękne i szybkie. Na torowisku zaczyna królować piękna czerwona spalinowa lokomotywa. Maszynista odmawia jeżdżenia w nowej maszynie, więc dostaje stanowisko zamiatacza stacji, dozorcy kolei. Mijają dni. Bob zostaje wystawiony na pośmiewisko swoich kolegów z pracy, a Charlie porasta chwastami na końcu parowozowni, oblegany przez stado szczurów. Czy Bob po lub w czasie pracy odwiedza jeszcze swojego przyjaciela? Czy Charlie umrze śmiercią naturalną, jako przerdzewiały stary złom? Czy nowe parowozy okażą się takie niezawodne? Co wiąże prezesa kolejowego Mid-World z recitalem fortepianowym? Na te pytania znajdziecie odpowiedź podczas lektury i oglądaniu pięknych podstarzałych ilustracji. Spotkacie Charliego Ciuch – Ciuch na rycinach jako żywą istotę , który ma oczy i nos oraz zębiasty uśmiech; osobę, która ma również swoje uczucia . Dzieci w wagonikach mogą się wydawać wam jako trochę przerażone i zarazem uśmiechnięte. To jednak nie horror. Mało to razy w parku rozrywki dzieci cieszą się jadąc kolejką górską ,a jednocześnie krzyczą ze strachu. Już tak jest i nie ma co dociekać. W tej książce dla dzieci nie spotkacie i nie doszukacie się dreszczowca. Po takiego , złaknieni niech sięgają po ,, Mroczną wieżę’’. Przesłanie jest takie , żeby zawsze mieć szacunek do osób starszych i nikogo nie odstawiać na boczny życiowy tor. Niekoniecznie nowe wynalazki są lepsze od starych. Wszyscy są potrzebni. Nie można komuś dawać odczuć ,że jak jest wiekowy to może udać się już tylko w odstawkę na zasłużoną emeryturę; a w przypadku martwej natury wyłącznie na śmietnik, bo istnieje już inny nowszy model.