Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stosunkowo krótka publikacja (około 150 stron) w całości poświęcona zagadnieniom zaburzeń afektywnych w okresie ciąży i po porodzie. Trudno określić dla kogo jest ta książka. Z jednej strony napisana jest hermetycznym, naukowym językiem. Dużo miejsca poświęcono w niej na opis możliwych zaburzeń, ich objawów, możliwości leczenia. Z drugiej strony pełno w niej fragmentów często bardzo osobistych wypowiedzi kobiet i ich bliskich, którzy w okresie okołoporodowym zmagały się z problemem depresji. W ostatnim rozdziale natomiast można znaleźć kilkanaście stron tzw. "praktycznych porad" adresowanych bezpośrednio do kobiet oczekujących dziecka oraz ich partnerów. Można więc przypuszczać, że książka powstała z myślą o rodzicach, którzy chcą dowiedzieć się więcej o naturze i sposobach radzenia sobie z różnego rodzaju zaburzeniami psychicznymi w ciąży. W mojej ocenie jednak autorka nazbyt szczegółowo koncentruje się na zagadnieniach teoretycznych (opisanych ponadto mało przystępnie),a za mało uwagi poświęca praktycznym poradom. W efekcie powstała mało strawna i niezbyt przydatna lektura. Co ciekawe książkę kupiłam na spotkaniu autorskim, zorganizowanym w formie wykładu w fundacji Sto Pociech. Koszewska potrafiła niezwykle przejmująco i autentycznie opowiadać o tym, co jej zdaniem wpływa na rosnący odsetek depresji poporodowych w Polsce: w szczególności zmianach kulturowych, które sprawiają, że kobiety po urodzeniu dziecka bardzo szybko zostają w domu same z dzieckiem, odizolowane od wsparcia rodziny i bardziej doświadczonych kobiet, a także oczekiwaniu, że już w chwilę po porodzie będą mogły wrócić do dawnej sprawności i "odzyskać życie" sprzed ciąży, podczas gdy połóg tradycyjnie był czasem szczególnej opieki nad kobietą i okresem umożliwiającym jej adaptację do nowej roli. Liczyłam, że w książce będę mogła dowiedzieć się o tym więcej. Tymczasem autorka skoncentrowała się na treściach, które nie wydały mi się ani interesujące, ani przydatne.