Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jadwiga (właściwie Hedwig) Curths-Mahler była niemiecką pisarką tworzącą w pierwszej połowie XX wieku, która wydała ponad 200 romansów. „Tajemnica rubinowego pierścienia” jest jednym nich. Znana jest z powtarzającego się schematu w swoich książkach, a mianowicie: piękni i dobrzy oboje, ona biedna, on bogaty. Fabuła opisywanej powieści ma miejsce w starym, tajemniczym, choć pięknym zamku. Mieszka tam hrabia oskarżony o otrucie swej pięknej i niedobrej żony. Życie jego może się zmienić za sprawą pięknej opiekunki jego dziecka. Książce tej można zarzucić wiele wad. Przede wszystkim postaci są tylko i wyłącznie wyraziste: albo dobre o samych pozytywnych cechach i obdarzone potrzebnymi dla wydarzeń talentami, albo złe do szpiku kości. Tak samo, jak odczucia pomiędzy bohaterami: albo przeogromna sympatia od pierwszego spotkania, albo zimny chłód. A dialogi! Aż komiczne, bo tak górnolotne i ckliwe (kojarzyły mi się z twórczością Katarzyny Michalak). Tytułową tajemnicę, czyli zabójstwo hrabiny trudno nazwać wątkiem kryminalnym. Niemal od początku wiadomo kto zabił. Ciągle miałam nadzieję, że autorka celowo sugeruje pewną postać, by zmylić czytelnika i na końcu wykazać się zdolnością komplikacji fabuły. Niestety, nic z tego. Powieść zatem jest literacko słaba, ale co zaskakujące jest jednocześnie urocza, klimatyczna i wciągająca. Polecam ją do przeczytania dla przyjemnie spędzonych chwil w czasie, gdy potrzebuje się zrelaksować umysł nie wymagając od autora wspinania się na wyżyny literackie. Mam poważne zastrzeżenia wobec wydawnictwa Edipresse-Kolekcje: - masa błędów literowych (co jest niezwykle irytujące),- jedna z ostatnich scen umieszczona w opisie książki na tylnej okładce (jak można?),- dwa tytuły: na okładce „Tajemnica pierścienia z rubinem”, a na stronie tytułowej „Tajemnica rubinowego pierścienia”.