Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie będę ukrywał, tematy kibicowskie są mi równie bliskie co loty w kosmos. Ktoś tam lata, ktoś inny o tym mówi ale ja nie robię ani jednego, ani drugiego. Mimo to, sam się sobie dziwiąc, sięgnąłem po tę książkę. I następnym krokiem będzie chyba lot na Księżyc. Bo książka wciągnęła nawet takiego sportowego laika jak ja. W książce poznajemy Roberta, młodego kibica, który coraz bardziej wsiąka w świat stadionowych chuliganów. Zaczyna brać coraz aktywniejszy udział w dopingowaniu swojej drużyny, jeździ na wyjazdy, w końcu zaczyna brać udział w stadionowych bójkach. Pikanterii dodaje fakt, że akcja dzieje się w latach 90-tych, a wtedy zarówno kibice jak i policja pozwalali sobie na dużo więcej. To największa zaleta tej książki. Mięsko w postaci kibicowskich historii, w których udział biorą kibice drużyn z całej Polski, i w których nikt się nie patyczkuje. Idzie na ostro albo nie idzie wcale. Są nawet próby spalenia pociągu z kibicami drużyny przeciwnej! Mięsko, mięsko i jeszcze raz mięsko. Zamarynowane w lejącym się strumieniami alkoholu i przyprawione narkotykami. Właśnie te pikantne kibicowskie historie sprawiają, że książka jest niesamowicie wciągająca. Wielokrotnie łapałem się na przerzucaniu stron w poszukiwaniu kolejnych akcji z udziałem naszego bohatera. Dodatkowo całość jest napisana lekkim językiem co sprawia, że czyta się ją wyjątkowo szybko. I tutaj wychodzi jedyny problem książki. 200 stron to przy takim tempie akcji zdecydowanie za mało. Pozostaje mi życzyć sobie i innym czytelnikom więcej książek, których jedyną wadą jest to, że się kończą. Czekam na więcej.