Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzecia para z Nie-Hoth na piedestale! Aehako - przyjazny, entuzjastyczny łowca, którego niewybredny żart czasem przyprawia o ciarki. Jego szczerość i zawsze dobre intencje łapią za serce. Jest uroczy. Co do Kiry... ostatecznie nie wiem, jaka ona jest. W pierwszym tomie dawała vibe stonowanej, rozważnej, która wszystko bierze na chłodno. Potem pokazywała, tak wiele różnych cech, czasem sprzecznych ze sobą, że w końcu nie wiem. Raz mówi, że nie chce się wtrącać w życie innych dziewczyn i ich wybory, a potem się wtrąca, a potem znowu mówi, że nie będzie. Rozumiem jej obawy, jej wycofanie, ale przez to chciała rzucić się na zbyt głęboką wodę sama. Niestety Kira miała wiele kompleksów na swój temat i ciągle sobie nimi dowalała. Trochę inaczej ją sobie wyobrażałam. Mimo wszystko Kirze potrzebny był ktoś taki, jak Aehako. Mówi się, że przeciwieństwa się przyciągają i w ich przypadku to działa. I pierwszy raz mamy do czynienia z miłością przed ingerencją khui, co pokazuje, że czasem można na nie wpłynąć, jeśli mamy do czynienia z prawdziwymi uczuciami. W tej części było najwięcej akcji, mimo że krótkiej, ale został zamknięty wątek obcych. Chociaż nie wiem czy podoba mi się fakt, że większość dziewczyn o tym nie wiedziało. To zamykanie ich w bańce, a cały ten syf emocjonalny muszą nosić tylko nieliczne. One też były na tamtym statku! I to świadome tego wszystkiego. Wątek rywalki totalnie zaprzepaszczony. Miało to potencjał, a wydawało się, że pojawiała się w randomowych momentach, tylko wtedy, gdy autorce się o niej przypomniało. Wyglądało to bardzo sztucznie. I czemu nikt ze starszych nie zwracał jej uwagi? Działa tutaj przede wszystkim sentyment, bo ta książka trochę słabiej wypada w porównaniu do poprzednich części. Dla fanów tej serii - jak najbardziej, jest to fajne pociągnięcie fabuły.