Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aleksander Czudakow, rosyjski literaturoznawca, napisał tylko tę jedną książkę. Jest ona nostalgicznym wspomnieniem Rosji sprzed rewolucji i tęsknocie za tym wszystkim, co skutecznie zniszczył nowy system. Tak w jednym zdaniu możnaby ją opisać. „Powieść idylla” - tak mówi podtytuł. I rzeczywiście taka jest ta opowieść. Pomimo że duża część książki obejmuje czasy wojny, zsyłek i łagrów, to historia Antona i jego rodziny toczy się jakby z boku historii, wysuwając na pierwszym plan takie wartości jak rodzina, miłość do życia, szacunek do natury i akceptowanie wszystkiego, co przynosi los w trudnych czasach. Książka rozpoczyna się wspomnieniami Antona, wspomnieniami widzianymi oczami dziecka. Jego świat, to obrazy zapamiętane m.in. z wizyt w rosyjskiej bani, wspomnienia posiłków przygotowywanych w kuchennym piecu, rosyjskich romansów i czastuszek wspólnie śpiewanych wieczorami, perkalowych chust, drewnianych liczydeł.... Kolejne rozdziały nie są już pisane chronologicznie i każdy z nich może być czytany jako odrębna historia. Autor przeplata w nich wspomnienia ze swojego dzieciństwa z dorosłym życiem, często pojawiają się tu historie przodków. Ogromną rolę w życiu Antona odegrał jego dziadek - w książce autor poświęca mu sporo miejsca. Dziadek jest w rodzinie łącznikiem międzypokoleniowym i wielkim autorytetem dla wnuka. W powieści często wspomina „starą” Rosję i „stare dobre czasy” w niemalże każdej dziedzinie życia. To właśnie z dziadka opowieści czerpie Anton wiedzę o historii i kulturze swojego kraju i wydaje się, że to właśnie dziadek zaszczepił nim ciekawość tą tematyką. W książce bardzo dużo miejsca poświęca autor właśnie rosyjskiej kulturze - literaturze, muzyce, sztuce. Jest tu niezwykle bogate źródło wiedzy na temat rosyjskich pisarzy, poetów, kompozytorów. Bardzo polecam miłośnikom rosyjskich klimatów, rosyjskiej historii i kultury.