Najnowsze artykuły
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant12
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
- ArtykułyTrzeci sezon „Bridgertonów” tuż-tuż, a w Świątyni Opatrzności Bożej niecodzienni gościeAnna Sierant4
- ArtykułyLiteratura młodzieżowa w Polsce: Słoneczna wiosna z Martą ŁabęckąLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksander Czudakow
1
7,6/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 02.02.1938Zmarły: 03.10.2005
Aleksander Czudakow (1938-2005) – rosyjski literaturoznawca, badacz była twórczości Antoniego Czechowa, laureat Rosyjskiej Nagrody Bookera pierwszego dziesięciolecia XXI wieku. Jego przodkowie byli spokrewnieni z Marią Curie-Skłodowską.
7,6/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
18 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Zabrali nam Rosję... Powieść-idylla Aleksander Czudakow
7,6
„Zabrali nam Rosję... ” to książka podobna trochę do książki Marii Stiepanowej - „Pamięci Pamięci ”, ale zdecydowanie lepiej mi się ją czytało, bo zawiera wiele objaśnień do nazwisk jakie pojawiają się w książce, a u Stiepanowej tego nie było, co znacznie utrudnia czytanie, trzeba samemu zadbać o te informacje.
Książka ta, to autentyczny obraz Rosji w jej najtrudniejszych latach, centralną postacią powieści jest dziadek, jej główny bohater. Bardzo polecam wszystkim zainteresowanym tematem Rosji, przeczytać książkę.
Zabrali nam Rosję... Powieść-idylla Aleksander Czudakow
7,6
Aleksander Czudakow, rosyjski literaturoznawca, napisał tylko tę jedną książkę. Jest ona nostalgicznym wspomnieniem Rosji sprzed rewolucji i tęsknocie za tym wszystkim, co skutecznie zniszczył nowy system. Tak w jednym zdaniu możnaby ją opisać.
„Powieść idylla” - tak mówi podtytuł. I rzeczywiście taka jest ta opowieść. Pomimo że duża część książki obejmuje czasy wojny, zsyłek i łagrów, to historia Antona i jego rodziny toczy się jakby z boku historii, wysuwając na pierwszym plan takie wartości jak rodzina, miłość do życia, szacunek do natury i akceptowanie wszystkiego, co przynosi los w trudnych czasach.
Książka rozpoczyna się wspomnieniami Antona, wspomnieniami widzianymi oczami dziecka. Jego świat, to obrazy zapamiętane m.in. z wizyt w rosyjskiej bani, wspomnienia posiłków przygotowywanych w kuchennym piecu, rosyjskich romansów i czastuszek wspólnie śpiewanych wieczorami, perkalowych chust, drewnianych liczydeł....
Kolejne rozdziały nie są już pisane chronologicznie i każdy z nich może być czytany jako odrębna historia. Autor przeplata w nich wspomnienia ze swojego dzieciństwa z dorosłym życiem, często pojawiają się tu historie przodków.
Ogromną rolę w życiu Antona odegrał jego dziadek - w książce autor poświęca mu sporo miejsca. Dziadek jest w rodzinie łącznikiem międzypokoleniowym i wielkim autorytetem dla wnuka. W powieści często wspomina „starą” Rosję i „stare dobre czasy” w niemalże każdej dziedzinie życia. To właśnie z dziadka opowieści czerpie Anton wiedzę o historii i kulturze swojego kraju i wydaje się, że to właśnie dziadek zaszczepił nim ciekawość tą tematyką.
W książce bardzo dużo miejsca poświęca autor właśnie rosyjskiej kulturze - literaturze, muzyce, sztuce. Jest tu niezwykle bogate źródło wiedzy na temat rosyjskich pisarzy, poetów, kompozytorów.
Bardzo polecam miłośnikom rosyjskich klimatów, rosyjskiej historii i kultury.