Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lato to czas, kiedy mamy ochotę przeczytać coś lekkiego, co nie zajmie nam kilkunastu godzin - wszak wieczory teraz są nieprzyzwoicie krótkie a pogoda zachęca do innych aktywności. Taką propozycją idealnie wpisującą się w te kryteria jest ta właśnie niewielka książka. Dlaczego? Kudłata pędząc jak zwykle spóźniona na tramwaj znajduje wiszące na trzepaku zwłoki. Skrzywienie zawodowe (?) lekarki każe jej reanimować sztywnego już nieboszczyka. Dopiero po chwili przekonuje się, że dziura w głowie ofiary niweczy jej wysiłki. Zacierając ślady przestępstwa oraz przez swoją przelotną znajomość z ofiarą siłą rzeczy zostaje przez policję wciągnięta na listę podejrzanych. Na szczęście ma trzy przyjaciółki które zamierzają "pomóc" policji znaleźć sprawcę i tym samym oczyścić Kudłatą z podejrzeń. Cztery bohaterki tej książki są tak różne, że stanowią doskonały przykład na przyciąganie się przeciwieństw. Bazylia to taka matka Polka trójki brzdąców, wspaniale gotująca i zdaje się najbliższa naszej Kudłatej lekarce, oddanej swojej pracy kosztem własnego zdrowia. Szabla to dziewczyna twardo stąpająca po ziemi i waląca prawdę prosto w oczy, czasem trochę za ostro. Antonina jest szykowną panią prawnik, która dość mocno się kontroluje (do czasu). Dzięki tak różnym osobowościom wzajemne relacje kobiet były bardzo ciekawe i interesująco udało się autorce przedstawić jak różnie potrafią podchodzić do tego samego problemu. - Dziewczyny, plan jest taki: ja idę jutro do tego travel biura wybadać sprawę, Kudłata inwigiluje nadal inspektora Boskiego-Męskiego, a przy najbliższej okazji pojawia się rodziców i sprawdza grunt. Antonia bada aspekty prawne całej sprawy i to, czy inspektor może nam jakoś Kudłatą udupić. -A ja? - zainteresowała się Bazylia. - Ty gotujesz obiad, widzimy się w piątek. (s.13) Podstawą w tej historii jest humor i lekki język. Akcja sprawnie posuwa się do przodu, jednak od strony kryminalnej nie spodziewajmy się fajerwerków, jest to obyczajówka. Sporo jest również krótkich wtrąceń na temat ogólnie pojętych relacji damsko-męskich, typowych zachowań obu płci czy na przykład jakie problemy sprawia nam przyjmowanie komplementów. Znajdziemy tu również sporą dawkę rodzicielskiej miłości, obraz zgodnego małżeństwa Bazylii oraz mój ulubiony fragment, czyli jak pomocne dla rodzica mogą okazać się techniki negocjacyjne. Jest to napisane w humorystyczny sposób jednak ma w sobie coś takiego, co pozwala zatrzymać się na momencik i w duchu zgodzić się z autorką. Oprócz naszych czterech przyjaciółek w tej historii pojawia się dużo postaci, które nadają jej dodatkowego koloru. Sporo wątków prowadzących do rozwiązania zagadki morderstwa znajduje swój finał, który jest nie tyle zaskakujący, co wręcz amerykański. Całość jest utrzymana w takiej formie pół żartem, pół serio, bo czy w innym przypadku piękne miłości spotykające nasze trzy niezamężne kobietki przy okazji jednej historii mogłyby się wydarzyć?:) Podsumowując Trup na trzepaku to zabawna opowieść której przeczytanie nie zajmuje dużo czasu. Lekki, przyjemny w odbiorze styl autorki oraz duża dawka humoru dają szansę na sympatycznie spędzone popołudnie. Jeśli macie ochotę przeczytać o babskiej przyjaźni i jej mocy, będzie to idealna pozycja. co-przeczytalam.blogspot.com