Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oceniając album przede wszystkim trzeba wziąć poprawkę na rok wydania. W 1987 roku poligrafia była, jaka była i nie można zbyt wiele wymagać. Niemniej jednak uderza pewna wyblakłość kolorów. Posiadam trochę starszych albumów, gdzie kolory są żywsze i bardziej nasycone. To, co po latach razi w albumach krajobrazowych, nie tylko z Tatr, to fakt, że nie mogły się one ukazać, jeśli nie zawierały zdjęć pokazujących człowieka w krajobrazie. W przypadku Tatr mamy więc ludzi radośnie spędzających czas na białym szaleństwie, ośrodki wypoczynkowe czy kolejki stojących do wyciągów. I zazwyczaj te zdjęcia to wyjątkowo słabe kadry, typowo propagandowe. Ot i znak czasów, zwłaszcza w albumach wydawanych w Czechosłowacji.