Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na książkę tę trafiłem przy okazji lektury pracy M. Puk o micie wygnańca i tułacza w twórczości Owidiusza. Obie poruszają ten sam temat literacki, tyle że w odniesieniu do różnych epok. Jako że o tamtej latynistycznej pracy już coś tu napisałem, przejdę od razu do "Zbłąkanego wędrowca". Monografia ta prezentuje bardzo różne ujęcia tytułowego toposu w polskiej literaturze romantycznej. Autorka najpierw omawia motyw podróży u romantyków angielskich, ale potem skupia się już niemal wyłącznie na twórcach polskich z rzadka tylko czyniąc aluzję do literatury zachodniej. Wielką zaletą tej pracy jest sięgnięcie nie tylko do najbardziej znanych dzieł romantyków polskich podejmujących wątek podróży. Owszem, "Kordian" oraz "Sonety krymskie" również są przedmiotem analizy, ale znacznie więcej miejsca poświęcono tu poetom rzadziej czytywanym. Osobne rozdziały dotyczą motywu podróży w twórczości Godebskiego, Gosławskiego, Wężyka, czy Berwińskiego. Jakże różne ujęcia toposu wędrowca twórcy ci proponowali! Kamionka-Straszakowa analizuje elegijne w swym charakterze utwory legionistów i wygnańców polistopadowych, poematy opisowe o pięknie ziemi ojczystej, dzieła prezentujące podróże do krajów bardziej i mniej odległych. Ta monografia zachęciła mnie do poznania kilku tych zapomnianych dzieł polskiego romantyzmu, do odświeżenia sobie biografii takich autorów jak Goszczyński, czy Zaleski. Za najciekawsze uważam te fragmenty, które dotyczą poematów o polskiej ziemi (Wężyk, Pol). Bardzo dobra lektura dla miłośników literatury polskiej, dobrze wskazująca choćby na związki z angielskimi travelogues tej epoki. Szkoda, że Autorka nie rozciągnęła tych wątków komparatystycznych także na literaturę niemiecką. Tomasz Babnis