Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński3
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Piotr Hołod
4
6,9/10
Pisze książki: komiksy
Urodzony: 1982 (data przybliżona)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,9/10średnia ocena książek autora
31 przeczytało książki autora
10 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wojtek i Rudy. Wojtek i Rudy wciąż rozrabiają.
Piotr Hołod
Cykl: Wojtek i Rudy. (tom 3)
6,5 z 2 ocen
3 czytelników 1 opinia
2021
Wojtek i Rudy, tom 2: Afera za aferą
Piotr Hołod
Cykl: Wojtek i Rudy. (tom 2)
6,9 z 14 ocen
16 czytelników 6 opinii
2018
Najnowsze opinie o książkach autora
Wojtek i Rudy, tom 1: W tarapatach Piotr Hołod
7,0
(...) Bohaterami komiksu jest para tytułowych przyjaciół. Chłopcy chodzą do jednej klasy i kumplują także poza murami szkoły. Autor postawił na antropomorfizację swoich bohaterów - Wojtek jest nosorożcem, a Radek (zwanym Rudym) jest łosiem. Pozostałe postaci występujące w komiksie także są „uczłowieczonymi” zwierzętami. Podobny zabieg spotykamy w wielu albumach dla dzieci wydanych jako pokłosie konkursu, choćby w serii „Rysiek i Królik” produkowanej przez Łukasza Piotrkowicza (scenariusz) i Krzysztofa Budziejewskiego (rysunki).
Między omawianym albumem a wspomnianą powyżej serią zachodzi jeszcze kilka innych podobieństw. Całość również zbudowana jest z gagów, zwykle 1-, 2-stronicowych, łącznie 30 historyjek. Podobna jest również tematyka. Scenki dotykają szkolnych problemów, wspólnych zbaw na podwórku i w domu, spraw sercowych czy wizyt rodzinnych. W związku z taką budową nie uświadczymy jednej spójnej fabuły, nie zostaje utrzymany nawet cykl pór roku. Dla przykładu - w jednej historyjce koledzy bawią się na podwórku, gdy drzewa są jeszcze zielone („Najlepszy na osiedlu”),a w kolejnej jest już zima („Przesada”). Nie powiem, osobiście mi to przeszkadza, wolałbym, aby autor (lub redakcja) prowadziła jakiś element porządkujący.
Komiksy z parą bohaterów sprawdzają się, gdy są oni bardzo mocno skontrastowani. Nie widzę zasadniczych różnic między Wojtkiem a Rudym. Jakieś są, pierwszy ma większą wyobraźnię, drugi jest bardziej wyluzowany. Nie można odmówić Wojtkowi i Rudemu wyobraźni. I właśnie te opowieści, które dzieją się w swetrze nierzeczywistej, wypadają najlepiej, także pod względem rysunkowym. Mam na myśli takie historie: „Kraniec świata”, „Potwory” czy „Historia najnowsza”, w których dorysowywane zostały elementy i zdarzenia wyobrażone...
- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/10/10/wojtek-i-rudy-1-w-tarapatach/
Wojtek i Rudy, tom 1: W tarapatach Piotr Hołod
7,0
Można mieć całkowicie odmienną osobowość, całkowicie inne podejście do życia, inaczej odbierać świat, ale przyjaźń sprawia, że te różnice stają się nieistotne. Wzajemna nauka i inspiracja i to nie koniecznie ta pozytywna sprawiają, że duet składający się z Wojtka i Rudego jest niepowtarzalny. Przyjaciele razem bawią się, uczą, przeżywają rozczarowania, dokonują odkryć. Każda chwila i miejsce zachęcają ich do zabawy i zacieśniania relacji. Nie zabraknie też nieporozumień, wypadków, wpadek, ale bohaterzy zawsze mogą wzajemnie na siebie liczyć. Ciągłe wpadanie w tarapaty nie jest w stanie odciągnąć ich od świetnej zabawy.
„Wojtek i Rudy. W tarapatach” to zbiór komiksowych scenek zakończonych pointą mającą pouczyć i bawić. Niespodziewane zwroty akcji, zwyczajne życie uczniów, dla których prawdziwe życie zaczyna się po lekcjach, kiedy mają dużo czasu i jeszcze więcej pomysłów oraz otwarci są na kłopoty, które w dwójkę łatwiej przeżyć.
Jedno i dwustronicowe opowiastki pokazują specyficzny stosunek do świata. Bohaterowie inspirują się przeczytanymi poradnikami, obejrzanymi programami, nudną szkołą, pragną błyszczeć w towarzystwie, podglądają pomysły innych i żadna pora roku czy pogoda im nie straszna.
Dla starszych czytelników będzie to sentymentalna podróż do własnego zwariowanego dzieciństwa, kiedy wyobraźnie nie znała słowa „niemożliwe” i podpowiadała jeszcze lepsze pomysły po usłyszeniu „niebezpieczne”. Większość scenek mogłaby być wycinkami z naszego zwariowanego dzieciństwa, kiedy pozwalano dzieciom na bardzo dużą swobodę. Podział na świat dziewczęcy i chłopięcy oraz karykaturalne pokazanie prób przełamania tych granic może wiele powiedzieć o naszych relacjach w dorosłym życiu.
„Wojtek i Rudy. W tarapatach” to z jednej strony interesująca opowieść o dzieciach i dla dzieci, a z drugiej strony pokazanie świata dorosłych w dziecięcej masce pozwalającej przejrzeć się w karykaturalnych scenkach.