Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bywają chwile, że życie wydaje się ciągiem potknięć i wtedy dobrze pomyśleć o kimś, kogo siła wleje siłę i w Twoje serce. Gertrude Bell była jedną z tych kobiet, o których się nie zapomina i które, pomimo trudów, idą dalej wykazując się męstwem o wiele większym, niż mógłby się kiedykolwiek wykazać mężczyzna. W świecie, w którym dzisiaj trudno o prawdziwy autorytet, w którym królują celebryci pozbawieni wiedzy, pokory i siły, przepełnieni zaś śmieszną dumą, arogancją i napuszonym ego – ktoś taki jak panna Bell zdaje się być oazą na pustyni jałowych myśli i głośnych głupców. „Córka Pustyni”, to świetna biografia, szczegółowa, autorka zadbała o każdy drobiazg i z pieczołowitością nakreśliła nam nie tylko samą Gertrude, ale i sytuację polityczną, tak ważną w kontekście tej nieprzeciętnej Osoby. Jestem pod wielkim wrażeniem i podziwiam tę kobietę, pragnę brać z niej przykład i, tak jak ona, nigdy się nie poddawać. Oczywiście miała wiele przewagi nad „zwykłymi śmiertelnikami” – była nieziemsko bogata, co umożliwiło jej prowadzenie badań, podróże i poznawanie kultur, ludzi i smaków całego świata… mimo to, posiadała walecznego ducha, który prowadził ją do miejsc niebezpiecznych i ocalał przed śmiercią, którą tak często wzywała na pojedynek. Jej życie, to obraz namalowany samymi intensywnymi kolorami, mocną zielenią, głęboką żółcią, bezkresnym błękitem walczącym z zimnym granatem, przeszywającą czernią i wreszcie krwistą czerwienią. Gertrude Bell potrafiła po tym świcie chodzić, sztukę życia doprowadziła do perfekcji i kiedy kochała, kochała całkowicie, z poświęceniem i odwagą. Taka miłość mogła przerażać, mogła też odstraszać, mogła nawet zabić, ale tylko taką miłość, można nazwać miłością – gdyż, czy miłość jest dla tchórzy? Ogromnie wam polecam tę książkę! Może i panna Bell nie była nieomylna, może jej ślepe zapatrzenie w kulturę wschodu czasami ją oślepiało i zacierało prawdę, ale walczyła dzielnie, potrafiła się przyznać do porażek, zdobywała wiedzę z zapałem tak przeraźliwie żarłocznym, że można by ją porównać do wygłodniałego tygrysa. Była kobietą, która bez najmniejszych wątpliwości wyprzedzała swoją epokę, pokazywała, że kobiecość, to nie słabość – a siła. I, co może najważniejsze - udowodniła, jak ekstremalnie ważna jest odpowiednia EDUKACJA. Podróżniczka, alpinistka, intelektualistka, pisarka, wojowniczka, polityk, fotograf, archeolog, szpieg – KOBIETA. 9/10