Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa i w miarę lekko napisana historia wykorzystania jazdy w armiach starożytnych Greków i Macedończyków. Książka zaczyna się od opisu greckich koni (znacznie mniejszych od współczesnych) i tradycji hippicznych na półwyspie bałkańskim. Następnie autor przedstawia kolejne epoki (skupiając się na regionach gdzie jazda miała największe znaczenie) na podstawie analizy najważniejszych (z punku widzenia autora) bitew. W ostatnim rozdziale porównuje upadające znaczenie kawalerii w Grecji ze znakomicie sobie radzącą wtedy jazdą punicką. Co ciekawe, autor nie ograniczył się w swoim opisie do konnicy, ale również do wojsk dosiadających wielbłądów, a nawet słoni bojowych i formacji rydwanów. Całość została uzupełniona o kilka map i schematów, co bardzo podnosi jej wartość. Niestety, ta ciekawa pozycja zawiera sporo błędów. Autor tak dobierał przedstawiane armie i bitwy, aby pokazać, że znaczenie konnicy było bardzo duże. Starcia w których nie odegrała ona znaczenia pomijał, co źle świadczy o jego bezstronności. Co więcej, autor wyraźnie nie znał najlepiej realiów epoki. Kiedy miał pewne wątpliwości, porównywał je do... wojen napoleońskich, w tematyce których zdecydowanie czuł się lepiej. To karygodny błąd, bo realia nieco się zmieniły...