Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Afroamerykański powieściopisarz, nowelista, eseista, autor scenariuszy programów rtv i filmów, tekściarz, kompozytor i aktor. Urodził się na Południu, w warunkach segregacji rasowej, jako syn lekarza, założyciela National Negro Insurance Association. Kiedy miał sześć lat, w ramach Wielkiej Migracji Czarnych wraz z rodziną przeniósł się do Chicago. Zapragnął zostać pisarzem, kiedy usłyszał wiersz Langstona Hughesa i dowiedział się, że jest on czarny. Porzucił studia w Chicago po śmierci ojca, buntując się przeciwko swemu pochodzeniu (klasa średnia) i przez pewien czas był włóczęgą (hobo); studia dokończył w 1936 roku. Potem pracował w wielu zawodach, jako marynarz, sprzedawca, związkowiec, działacz programu państwowej pomocy Federal Writers' Project czasów Wielkiego Kryzysu (dzięki temu zaprzyjaźnił się z Richardem Wrightem). W Nowym Jorku opublikował pierwszą z zaledwie dwóch swoich powieści, Let Me Breathe Thunder (1939),o dwóch białych włóczęgach, którzy zaopiekowali się meksykańskim chłopcem. Wkrótce wydał drugą, która weszła do wielkiej klasyki, Blood on the Forge (1941),w niej zaś opisuje losy trzech afroamerykańskich braci migrujących na północ (Pierwsza Wielka Migracja). Później pracował dla radia i telewizji i komponował piosenki, często związane z folklorem karaibskim, a "Great Banana Song (Day-O)" stał się wielkim przebojem Harry'ego Belafonte (została wykorzystana w jednej z najzabawniejszych sekwencji komedii Sok z żuka). Attaway spędził z rodziną jedenaście lat na Barbados, by pod koniec życia wrócić do Stanów, do Kalifornii. Zmarł w Los Angeles w trakcie pracy nad scenariuszem do mini-sr tv The Atlanta Child Murders (1985).
Jego twórcze początki to teksty dla zespołów teatralnych (które zaczął pisać za namową siostry),sztuka Carnival (wyst. 1935 przez University of Illinois),opowiadanie "The Tale of Blackamoor" (magazyn Challenge, 1936). Wydał też dwie książki związane z muzyką, The Calypso Song Book (1957),śpiewnik zawierający 25 autentycznych piosenek ludowych z Karaibów (wiele z nich zostało spopularyzowanych później przez amerykańskich wykonawców) i Hear America Singing (1967, eseje). Napisał scenariusz filmowy do głośnego bestsellera Irvinga Wallace'a The Man (1964),obszernej spekulacji społeczno-politycznej z bliskiej przyszłości, w której wysunął na plan pierwszy amerykański konflikt rasowy i uwypuklił rolę Afroamerykanów. Ostatecznie scenariusz został odrzucony (film, z 1972 roku, wyreżyserował Joseph Sargent, a w tytułowej roli wystąpił James Earl Jones).