Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy byłam jeszcze dzieckiem lubiłam pisać własne książki i opowiadania. Przypomniało mi się o tym, kiedy czytałam "Say it". Płytkie dialogi na poziomie zbuntowanych 12-latków aż do bólu podobne były do tych, które pisałam dawno temu sama. Przekleństwa na każdym kroku wcale nie dodawały książce i wypowiedziom bohaterów charakteru - wręcz przeciwnie, psuły wszystko. Zakładam, że pewna część książki wzorowana była na utworze J. Greena "Gwiazd naszych wina". Niestety wyszło to dość nieudolnie. Czytając powieścidło Pauli Bartosiak nie odczuwałam żadnych pozytywnych emocji, a tylko irytację. Do lektury przyciągnęła ładna okładka i łudziłam się, że wnętrze tej książki będzie równie piękne, a okazało się, że było niczym innym jak tylko zmarnowanym czasem. Całość oceniam dość kiepsko i nie polecam nikomu przeczytania "Say it".