Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie potrafiłam się zestroić z Autorem, który wyznaje metodę tworzenia mapy (podobno opracowaną przez Wittgesteina),a nie normalny wykład. Czyli każdy wątek dostaje własny podrozdzialik z odrębnym podtytułem, a problemy przedstawiane są w kolejności 1, 1.1, 1.11, 1.111, 1.12 itd., niekiedy aż do szóstego podpoziomu (4.11131). Bez łagodnych przejść od jednego zagadnienia do następnego, bez wstępów i zakończeń zagadnienia. Problemy podane w ten sposób wydają mi się straszliwie poszatkowane i przemieszane jak bigos. Do tego Casacuberta ma irytującą manierę wykorzystywania pytań jako podtytułów. Czasami takie pytania niewiele mówią ("Jakie możemy wyciągnąć wnioski?"),czasami wyskakują jak królik z kapelusza ("Na czym polega teoria metafor Lakoffa?"). Bardzo często wydawały mi się rażąco sztuczne. Nawet spis treści nazywa się "Schematem zagadek, pytań i odpowiedzi". Więcej narzekań tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2021/06/umys-chaotycznie.html