Najnowsze artykuły
ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?
12
Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofa
2
ArtykułyTrzeci sezon „Bridgertonów” tuż-tuż, a w Świątyni Opatrzności Bożej niecodzienni goście4
ArtykułyLiteratura młodzieżowa w Polsce: Słoneczna wiosna z Martą Łabęcką
1
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2016
2014
2012Cypr: dzieje, literatura, kultura. Tom II Małgorzata Borowska (neohellenistka)
Drugi tom monografii "Cypr: dzieje, literatura, kultura" poświęcony jest nieco innym problemom niż pierwszy. O ile część "pomarańczowa" dotykała przede wszystkim historii wyspy oraz w mniejszym stopniu kontaktów polsko-cypryjskich, to część "czarna" jest podzielona mniej więcej równomiernie między dwie grupy tematyczne: Literatura i język oraz Kultura i społeczeństwo. Mimo iż dominująca jest w tej pracy perspektywa greckocypryjska, to Autorzy uwzględnili także słabiej przebadaną perspektywę tureckocypryjską (rozdział G. Zając o literaturze Turkocypryjczyków). Nie ukrywam, że bardziej interesowały mnie aspekty greckie, tak więc ze szczególnie dużym zaciekawieniem przeczytałem artykuły dotyczące języków i pism Cypru starożytnego oraz współczesnego dialektu cypryjskiego i różnic między nim a standardowym nowogreckim. Dobry był też rozdział M. Borowskiej o literaturze greckocypryjskiej, co akurat było ciekawe szczególnie w perspektywie niedawnej wizyty w Polsce najwybitniejszego cypryjskiego poety, Kiriakosa Charalambidisa. Choć mniej interesowały mnie teksty o cypryjskiej kulturze ludowej, kuchni, czy muzyce popularnej, to uważam za duży sukces polskiego środowiska neohellenistycznego wydanie takiej książki. Bo o Cyprze wie się u nas bardzo mało... Tomasz BabnisGrecy w Kosciołach wschodnich w Rzeczypospolitej (1585-1621) Konrad Kuczara
Bardzo udana rozprawa podejmująca zapomniany temat działalności greckich duchownych (prawosławnych i unickich) w Rzeczypospolitej. Praca dotyka przede wszystkim problemów Cerkwi prawosławnej pozostającej pod władzą turecką: trudności finansowe i organizacyjne oraz wyzysk ze strony Turków sprawił, że wysocy rangą duchowni musieli udawać się na Ruś i do Moskwy, by tam uzyskać środki do funkcjonowania. To w oczywisty sposób wplątywało patriarchat w Konstantynopolu (i inne patriarchaty) w polityczną zależności od Moskwy. W tym kontekście szczególnie istotne są dwa wydarzenia: podniesienie metropolii moskiewskiej do rangi patriarchatu w 1589 r. przez Jeremiasza II oraz odtworzenie hierarchii prawosławnej w Rzeczypospolitej w 1620 r. przez Teofanesa III. Te związki z Moskwą były próbą znalezienia przez część prawosławnych przeciwwagi dla niektórych władyków szukających unii z Rzymem. Myślę, że praca ta pozwala lepiej zrozumieć wiele problemów religijnych Rzeczypospolitej, w tym zwłaszcza ingerowanie Moskwy w jej sprawy wewnętrzne. W książce wykorzystane zostały też interesujące teksty źródłowe powstałe w języku greckim, które pokazują, że neohellenistyka też może się przydać w badaniach nad dziejami naszej części Europy. Tomasz BabnisPopularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
