Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spcjalnie wypożyczyłam biografię Janis, żeby zapoznać się z jej życiorysem. W pratyce ta pozycja stanowi w gruncie rzeczy autobiografię autora. Traktuje o znajomych Janis, znajomych znajomych Janis i oczywiście samym Johnie. Janis pojawia się jako postać drugoplanowa. Ja nie żartuję, John posłużył się osobą swej byłej przełożonej by przeforosować własne losy z okresu gdy pełnił funkcję menadżera słynnej pieśniarki. Tytuł tej książki powinien zatem brzmieć "John Byrne. W drodze z Janis". Przeczytacie to zrozumiecie co mam na myśli. John samej Janis poświęca skandalicznie mało miejsca jak na tak obszerny wolumin. Miałam wrażenie, że autor wyszedł z założenia: "Ech, fajnie byłoby napisać o tym ile gwiazd poznałem, ile festiwali zwiedziliśmy, ile dup wyrwałem, kto się ile naćpał itd. Głupio się tak narcystycznie lansować, ale skoro znałem osobiście Janis to wygeneruję dzieło niby o niej coby ludzie się nie skapnęli, że tak naprawdę to jest gloryfikacja mnie i moich osiągnięć." Problem w tym że jego strategię widać jak na dłoni i to jest największa porażka tej pseudobiografii. Przechodzę zatem do lektury następnej pozycji o interesującej mnie ostatnio sławie na skalę światową - mianowicie "Perłę" E. Amburne'a. Zapowiada się o wiele ciekawiej.