Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać2
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Małgorzata Strzelecka
4
6,5/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,5/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
19 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
DwubieguNova… czyli ta, która kocha za bardzo
Małgorzata Strzelecka
7,6 z 5 ocen
17 czytelników 3 opinie
2019
Życie codzienne w regionie kujawsko-pomorskim
Waldemar Rozynkowski, Małgorzata Strzelecka
6,0 z 1 ocen
5 czytelników 1 opinia
2011
Najnowsze opinie o książkach autora
DwubieguNova… czyli ta, która kocha za bardzo Małgorzata Strzelecka
7,6
#dwubiegunova #małgorzatastrzelecka #wydawnictwopsychoskok #recenzja
Małgorzata Strzelecka jest video bloggerką prowadzącą na YouTubie
kanał o zaburzeniach i chorobach psychicznych – DwubieguNova i o
terapii alternatywnej EZOterapia by DwubieguNova.
Z wykształcenia jest filologiem, z zawodu - bioenergoterapeutką
i tarocistką. Od lat zmaga się chorobą afektywną dwubiegunową
i osobowością chwiejną emocjonalnie.
Cały swój czas poświęca więc pomocy osobom potrzebującym wsparcia
i walce ze stygmatyzacją chorych psychicznie.
Książka posiada tylko 73 strony, które zawierają wiersze. Tomik zawiera kilkadziesiąt wybranych wierszy z okresu, gdy była nastolatką, dorosłą i kobietą.
Polecam!
Dziękuję wydawnictwu za możliwość recenzji tej książki.
DwubieguNova… czyli ta, która kocha za bardzo Małgorzata Strzelecka
7,6
"(...) cały świat / pachnie Tobą / wpół do czwartej / wpół do kocham/ wpół do nigdy".
Po przeczytaniu tomiku #dwubiegunova jeszcze silniej czuję, że światem kieruje miłość. To właśnie do niej dążymy w trakcie naszego życia. I właściwie to bez niej niewiele znaczymy. Chcemy kochać i być kochani.
Autorka porusza tę potrzebę, możemy dostrzec jaka głębia uczuć w niej tkwi. Jest to czyste odczuwanie miłości, ale też lęk przed nią. Radość, stany euforii, jak również smutek i ból. Tęsknota oraz nostalgia. Te wszystkie emocje determinują to, co miłość w sobie zawiera. Bo przecież nie jest ona jednoznaczna. Właśnie tak samo jak napisane słowa w tomiku. I mimo, że autorka jest kobietą cierpiącą na chorobę afektywną dwubiegunową co oznacza, że jej osobowość waha się pomiędzy skrajnościami, to moim zdaniem sama w sobie miłość właśnie taka jest! Dlatego też uważam, że przedstawienie tego uczucia jest podwójnie trafne, z racji jej natury jak i z perspektywy choroby.
"(...) może nie wypada / tak kochać bezkreśnie / ale kocham / i nie ma nic więcej / cały świat jest dziś we mnie / miłości".
Autorka uwzględnia swoje wiersze z różnych okresów, od swojego nastoletniego życia do osiągnięcia dojrzałości. Ten zabieg sprawia, że przechodzimy z nią przez jej emocjonalne rozmyślania, zupełnie tak jakbyśmy jej towarzyszyli. Dlatego jej refleksje trafiają w nas z większą mocą. Współodczuwamy to co jest napisane. Niekiedy wręcz moglibyśmy wpleść w tę poezję siebie. Tomik przeczytałam już dwukrotnie, wiersze nacechowane są wrażliwością i niesamowite jest to, że mogę z taką łatwością utożsamić się z uczuciami obcej kobiety. Czekam na kolejne zbiory wierszy autorki, zdecydowanie tak.
"gdybyś mnie tylko przytulił / świat od razu stałby się lepszy / nie marzłabym tak / i znowu byłaby wiosna / i niebo nie spadłoby mi na głowę".