Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Historia Zakonu Braci Dobrzyńskich” to w zasadzie krótka broszura zawierająca garść informacji o tytułowych bohaterach. Okazuje się, iż byli oni tajemniczym zakonem o polskich korzeniach. Tajemniczym, gdyż do dziś zachowało się bardzo niewiele świadectw ich działalności, co badaczom nastręcza trudności z ustaleniem podstawowych informacji. Wiadomo, że był to polski zakon wywodzący się z ziemi dobrzyńskiej, którego znakiem rozpoznawczym był biały strój z symbolem czerwonych miecza i gwiazdy a okres ich działalności, stosunkowo krótki, przypadał na pierwszą połowę XIII w., o czym wnioskuje się z nielicznie zachowanych dokumentów. Bardzo prawdopodobne, iż ostatecznie Bracia Dobrzyńscy przeszli w szeregi Templariuszy. Lekturę przeczytałam szybko i z zainteresowaniem. Okazuje się, iż w czasach średniowiecznych na polskich ziemiach nie brakowało zakonów rycerskich: o Krzyżakach i Templariuszach pewnie słyszał każdy, ale już niekoniecznie o Krzyżowcach z Gwiazdą, Kalatrawensach czy Joannitach.