Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z twórczością Radka Kotarskiego spotykam się nie po raz pierwszy. To, że potrafi napisać dobrą prozę, wiem już po odcinku "Podsiadło Kotarski Podcast" o tytule "Częściowo udane samobójstwo". Zbiór "Mężczyzna, który uderzy dziecko" jest napisany typowym dla redaktora Radka stylem. Trochę humoru, trochę smutku, trochę refleksji nad życiem. Losy bohaterów opowiadań splatają się ze sobą, więc nie dziwię się, że niektórzy czują tutaj klimat "Grobowej ciszy, żałobnego zgiełku" Yōko Ogawy. Kilka z opowiadań w tym zbiorze zaskoczyło mnie swoim zakończeniem. "Mój niezastąpiony mąż" rozłożyło mnie na łopatki. "Kolorowa sukienka" była nieprzewidywalna i zostawiła mnie na końcu z dziwnym uczuciem, którego nie potrafię nawet opisać. "Częściowo udane samobójstwo" przyswajałam po raz trzeci, tym razem czytając sama, bo dwa pierwsze razy były odsłuchane w rewelacyjnej wersji stworzonej do podcastu. Znowu zrobiło mi to samo - najpierw płakałam ze śmiechu, a potem to już tylko płakałam.