Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor książki przesadził pisząc wprowadzenia do rozdziałów. Czułem się jak gdybym czytał Esquaire. Dla mnie najciekawsza była część opisująca karierę Danielsona na scenie niezależnej, jako że wtedy oglądałem tylko WWE. Stąd też druga połowa książki nie przypadła mi aż tak mocno do gustu, bo znałem jego losy w federacji. Bardzo zdziwiło mnie jak szczery w książce jest Bryan. Szczególnie fragment "robię to tylko dlatego, że nie wiem co ze sobą zrobić" w kontekście śmierci ojca jest bardzo radykalny.