Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka stworzyła portret przeciętnej współczesnej kobiety, która musi zmagać się z niełatwą codziennością. Pojawiają się jej marzenia, pragnienia, wspomnienia. Zabrakło mi tu więcej emocjonalnej i psychologicznej strony głównej bohaterki. Ciężko jest zżyć się z Anitą, bowiem niejednokrotnie irytowało mnie jej zachowanie, obwinianie wszystkich dookoła za swój los i niepowodzenia. A wszystko przecież zależy w dużej mierze od nas samych. To my kierujemy swoim życiem. Póki jest jeszcze nadzieja trzeba walczyć o swoje, o związek, małżeństwo, miłość, chociaż wiadomo że nie zawsze jest to takie proste. Anita - główna bohaterka chciała zadowolić wszystkich, a to przecież niemożliwe. Powinniśmy doceniać samych siebie i nie szukać potwierdzenia własnej wartości u innych osób. Wcale nie musimy być idealnymi matkami, córkami, synowymi czy żonami. Nasze słabości, lęki, zwykła codzienność, warto je docenić i zaakceptować, bo są częścią nas samych. Często wydaje się nam, że nasze życie jest beznadziejne. Ale czy, aby na pewno takie jest? Na przykładzie Anity doskonale widać, że nie zawsze tak jest i tylko od nas zależy czy zrozumiemy, co tak naprawdę w życiu ma największe znaczenie. "Jak ciężko jest porzucić poczucie obowiązku, które sami sobie narzuciliśmy, jak trudno jest odrzucić myśl, że powinniśmy, że musimy, że mamy być idealni. Jak się z tego wyplątać, jak znaleźć światełko w tunelu, drogę do wyjścia ewakuacyjnego?" Spodziewałam się też rozmów pomiędzy Anitą a jej mężem. Nawet kilka kłótni wprowadziłoby do książki lekkiego smaczku, jakiejś iskry, akcji. Zastanawiało mnie bezosobowe traktowanie męża przez Anitę, która nazywa go "Ten Mąż". Czy jest on dla niej nieważny i dlatego anonimowy? Dopiero pod koniec książki poznałam jego imię, bez wyjaśnienia dlaczego nazywany był "Tym Mężem". Ale myślę że zrozumiałam dlaczego był Tym Mężem, a nie Sebastianem. W kolejnych książkach chciałabym ujrzeć troszkę więcej optymizmu, bo przecież życie nie składa się tylko z samych tragedii i smutnych chwil. Największym plusem książki jest to, w jaki sposób autorka oddała atmosferę małego prowincjonalnego miasteczka i środowiska, w jakim przyszło żyć jej bohaterce. Uświadamia nam również to, jaką wartością jest rodzina. Powieść nostalgiczna, która skłania do refleksji i każda z nas może odnaleźć w niej cząstkę siebie. Okładka mocno przykuwająca uwagę.