Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak wygląda "normalny" człowiek? Czy osoba niepełnosprawna jest "normalna"? I czy potrafi decydować o sobie? A może, tak jak w przypadku ryb i dzieci, nie powinna mieć nic do gadania? "Różowe środy albo podróż z ciotką Huldą" porusza ważne tematy dla dzieci, dorosłych i młodzieży: normalności, akceptacji, wolności i decydowania o sobie. Sara czuje się wyobcowana w szkole; czuje, że nie jest taka jak inne dziewczynki, ponieważ nie pasjonuje się kucykami i często woli spędzać sama czas. W domu też nie może czuć się sobą. Zapracowany ojciec nie uczestniczy w życiu Sary, a równie zapracowana matka uważa, że wie najlepiej co dobre dla jej dziecka. Sara nie chce grać tenisa, ale matka nie pozwala jej na odmowę: "Najpierw spróbuj. - przerwała jej matka. - Powiedziałam trenerowi, że przyjdziesz w przyszłym tygodniu. O trzeciej. Zaraz po szkole." Sara wie, że kłótnia z matką nie ma sensu. Co gorsza, zajęcia odbywają się w środy, kiedy to Sara odwiedza ciotkę Huldę... Ciotka Hulda jest siostrą mamy Sary. Jest ona upośledzona umysłowo i mieszka we wspólnym domu wraz z innymi osobami potrzebującymi opieki i opiekunami. Ciotka Hulda pracuje w fabryce, uwielbia kolor różowy i jest niezwykle otwarta na świat i nieznane. Spotkania z Sarą co środę były dla niej bardzo ważne. W pierwszą środę, w którą Sara jej nie odwiedziła, Hulda wyszła z domu i długo nie wracała. Potem dostała ataku. Matka Sary nie zauważyła, że Hulda poczuła się gorzej, ponieważ nie mogła spotkać się z Sarą. Uznała, że należy przenieść Huldę do innego, bardziej rygorystycznego domu, w którym będzie miała lepszą opiekę. Matka Sary nie widzi, że chce w ten sposób pozbawić wolności siostrę, że nie chce jej pozwolić na samodzielność i dokonywanie własnych wyborów. I Sara i Hulda nie potrafią przeciwstawić się matce Sary. Czy pozwolą się stłamsić? Czy pozwolą, by ktoś inny decydował za nie co jest dla nich dobre? I czy matka Sary jest zła? A może tylko zagubiona i nieszczęśliwa?