Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bair Irincheev
1
6,6/10
Pisze książki: powieść historyczna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
46 przeczytało książki autora
51 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wojna zimowa. Białe piekło Sowietów Bair Irincheev
6,6
Mym zdaniem jest to wzorowa publikacja. Choć jej charakter jest bardziej popularnonaukowy. Autor poświęcił lata na jej napisanie. Poznał język fiński, a zna także rosyjski. Dzięki temu wojnę poznajemy z perspektywy obu stron i co więcej te perspektywy nie są uzależnione od wybiórczo przetłumaczonych na angielski publikacji sowieckich (często dobranych pod propagandę).
Tak jest choćby z "Mroźnym Piekłem" Trottera, który może dobrze rozumie politykę wewnętrznofińską lecz pojmowanie sowieckiej trąci naiwnością, życzeniowością i nieuzasadnionym optymizmem.
Ta perspektywa jest dość przyziemna. Irincheev nie mógł zgłębił zagadnień wojny morskiej ani powietrznej. Zabrakło mu też czasu na dużą politykę. Zatem skupił się na zwykłych żołnierzach i dowódcach do poziomu dywizji bądź korpusu włącznie. Mamy tutaj bardzo dużo relacji fińskich i sowieckich z samej linii walk, szturmów na Linię Mannerheima i obronę poszczególnych schronów (np. "Milioner") przed sowieckimi saperami i straszliwymi czołgami z miotaczami ognia. Poznajemy losy tych, których Finowie zamknęli w kotłach i stopniowo unicestwili.
Książka dzieli się na pierwszą fazę walk na Przesmyku Karelskim, potem północ Jeziora Ładoga, następnie pas do Murmańska (tam tworzono kotły) i na końcu przechodzi do drugiej fazy (lutowo-marcowej) szturmów linii fińskich umocnień. Gdy Sowieci jako-tako ogarnęli swoje dywizje, przeszkolili je i byli w stanie przeprowadzić skuteczne (choć krwawe) natarcia.
Jednym słowem polecam.
Wojna zimowa. Białe piekło Sowietów Bair Irincheev
6,6
Autorem książki jest rosyjski pisarz, Bair Irincheev, którego zainteresowania badawcze koncertują się wokół armii fińskiej oraz linii Mannerheima w okresie II wojny światowej. Przystępując do lektury książki, miałem pewne obawy, czy autor (ze względu na swoją narodowość) zachowa pełną obiektywność. Moje obawy szybko się rozwiały. Po pierwsze autor poświęcił 8 lat na naukę języka fińskiego, aby móc prowadzić samodzielne badania w fińskich archiwach wojskowych. Po drugie, Bair Irincheev opisując działania na poszczególnych frontach, prezentuje je zawsze z dwóch uzupełniających się perspektyw: fińskiej i radzieckiej.
Praca została podzielona na sześć dużych rozdziałów. Pierwszy z nich jest rodzajem wstępu, który opisuję krótką historię wzajemnych relacji pomiędzy Finlandią a Rosją. Czytelnikowi zostają również przedstawione przyczyny wybuchu wojny pomiędzy tymi państwami w listopadzie 1939 r. Rozdziały od drugiego do piątego opisują przebieg konfliktu. Każdy z nich przedstawia osobny teatr działań, uwzględniając chronologię poszczególnych kampanii. Ostatnia część książki dotyczy finalnych walk oraz zakończenia wojny.
Niewątpliwym plusem książki jest to, że autor opisując poszczególnie działania wojenne, przedstawia je z perspektywy obu walczących stron. Dzięki temu, sami możemy zobaczyć jak z pozoru nieistotne działania jednej ze stron konfliktu, w ocenie przeciwnika miały kluczowe znaczenie. Opisując poszczególne kampanie, autor wplata w swą narrację liczne świadectwa oraz wspomnienia radzieckich i fińskich żołnierzy. Dzięki temu książkę czyta się jednym tchem. Możemy zapoznać się z tym jak wyglądała sytuacja na froncie oczami dowódców sztabowych, jak i zwykłych szeregowców na pierwszej linii frontu.
W swojej pracy Irincheev, koryguje również narastające przez 75 lat różne mity i nieprawdziwe informacje. Szczegółowo przedstawia przyczyny niepowodzeń Armii Czerwonej, szukając podłoża klęski nie tylko w braku doświadczonych oficerów (co było efektem wielkiej czystki),ale również braku koordynacji pomiędzy piechotą i wojskami pancernymi, czy pośpiesznie stworzonych planów inwazji. Przyczyn długotrwałego i skutecznego oporu Finów (oprócz oczywistej motywacji obrony własnej ojczyzny i lepszej znajomości terenu walk),Irincheev dopatruje się w świetnie opracowanych planach obrony granic, dwumiesięcznych (i absolutnie tajnych) przygotowaniach armii fińskiej, poprzedzających konflikt oraz wykorzystaniu głównych sił, na kluczowych odcinkach frontu (przesmyk karelski).
Dużą zaletą recenzowanej przeze mnie publikacji jest świetny materiał ilustracyjny przedstawiający żołnierzy, dowódców, pola bitew, uzbrojenie czy fotografie zwiadu lotniczego. Zdjęć w książce jest naprawdę dużo, a każde z nich jest szczegółowo podpisane i umieszczone w odpowiednim fragmencie książki. Całość uzupełnia kilka załączników, na które składają się słowniczek terminów wojskowych, fińskiego i radzieckiego żargonu wojskowego czy porównania składów dywizji obu armii.
Nie można dzieła Baira Irincheeva, traktować jako wyczerpującej monografii dotyczącej Wojny Zimowej, choćby przez (o czym wspomniana na początku autor) brak jakiegokolwiek opisu walk na morzu i powietrzu. Jest to jednak dobrze napisania i świetnie udokumentowana źródłowo pozycja, która może stanowić punkt wyjścia do prowadzenia nowych badań nad tym interesującym konfliktem.
Czytaj więcej: https://histmag.org/bair-irincheev-wojna-zimowa-biale-pieklo-sowietow-recenzja-12520