Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tony Stark został uwięziony w Epoce Lodowcowej, a tymczasem we współczesności Avengersi muszą zmagać się z nowym zagrożeniem – egipskim Bogiem Khonshu. Na samym początku otrzymujemy solową przygodę Tony’ego Starka. Pokazuje nam ona urywki z jego wspomnień, które będą kluczowe w dalszej części. Podoba mi się użycie samego bohatera jako narratora. Cieszę się również, że otrzymujemy wyjaśnienie, co się stało z nim po zaginięciu w poprzednim tomie. Choć moim zdaniem lepszym rozwiązaniem byłoby dodanie tej historii do wcześniejszej części. Akcja została skonstruowana tak, aby powoli budować napięcie — uważam to za udany zabieg. Otrzymujemy intrygi i knucia. Wrogowie Avengers jednoczą się, co dodaje poczucie wielkiego nadchodzącego niebezpieczeństwa. Natomiast po przeczytaniu całego komiksu nie rozumiem, dlaczego pokazano nam owo jednoczenie się takich postaci jak: Namor, Wampiry, czy Zimowa Gwardia z Rosji. Rozpoczęto ich wątek, jakby mieli odegrać istotną rolę w opowiadaniu, a tymczasem kompletnie o nich zapomniano. Stali się tylko bezsensownym elementem fabuły. Nawet jeśli mieliby być zapowiedzią kolejnego wydania, to powinni pojawić się w ostatnim zeszycie, a nie w drugim. W moim komiksowym doświadczeniu nie miałem do czynienia z Moon Knightem. Oglądałem serial, który mocno przypadł mi do gustu i byłem ciekawy, jak będzie prezentował się w komiksach. W trzecim zeszycie nareszcie doczekałem się księżycowego rycerza. Nie zawiodłem się! Świetnie wyglądają przemiany osobowości ze Stevena na Marca oraz Jake’a. W tym wydaniu widzimy go chyba znacznie potężniejszego niż w MCU. Jest w stanie pokonać nawet samego Thora, czy Doktora Strange’a. Głównym złoczyńcą z początku mógł się wydawać długo wyczekiwany w MCU – Mephisto, którego możemy ujrzeć w tym komiksie jako bezwzględnego diabła. Jednak spotkał na swojej drodze groźniejszego przeciwnika – Khonshu, który jest jeszcze bardziej okrutny od niego. Standardowo jak większość znanych antagonistów próbuje podporządkować sobie świat. To na nim oraz na Moon Knightcie w większości skupia się fabuła. Nie podoba mi się fakt, że opowieść kładzie większy nacisk na złoczyńców, niż bohaterów. Więcej na: CzasoStrefa