Urodzona w 1952 roku libańska pisarka. Większość życia spędziła w Bejrucie, by później przenieść się do Paryża, gdzie mieszka obecnie. W Bejrucie studiowała literaturę francuską na Uniwersytecie Libańskim. W latach 1975-76 mieszkała w Paryżu, gdzie pracowała nad doktoratem, zdecydowała się jednak porzucić go i wróciła do domu, gdy w Libanie wybuchła wojna domowa. W jej trakcie pracowała jako nauczycielka, tłumaczka i dziennikarka. Akcja wszystkich dzieł Barakat toczy się w czasie wojny. W 1985 roku opublikowała pierwszą książkę - był to zbiór opowiadań “Za'irat” ("Odwiedzające"). w 1989 roku przeprowadziła się do Paryża. Tam opublikowała kilka książek, w tym “Hajar al-Dahik” (“The Stone of Laughter”, 1990) and “Ahl el-Hawa” (“People of Love”, 1993). Pisze w języku arabskim. Jej książki przełożono na wiele innych języków, w tym m.in. na angielski, hebrajski, francuski, włosi, hiszpański, turecki, niderlandzki i grecki.