Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając tę książkę trzeba wziąć pod uwagę, że była napisana w 1938 roku i jeszcze nie wszystko z działu psychologii, psychiatrii i genetyki było wiadome. Ale i tak była niesamowita. (Przynajmniej na początku.) Więcej niż wiedzy można znaleźć tu teorie, które autorowi wydawały się faktami. Jest homofibia i patriarchat w pełni - wymieniane osoby z pierwiastkiem genialności były tylko płci męskiej, kobiecy udział w byciu mądrą to tylko rodzenie mądrych synów, a kobiety, które pisały np dobrą literaturę mogły być genialne tylko wtedy kiedy były mężczyznami tzn kiedy nie pisały o prowadzeniu domu, romansach i wychowywaniu dzieci. Spodziewałam się bardziej ogólnego opisu budowy jak powstaje umysł genialny, a autor zrobił trochę tego i trochę portretów znanych osób z tamtych czasów. Bardzo powiązał choroby psychiczne z impulsami, które kierują ludźmi z genialnością. Szukał w zachowaniach powodu do robienia wielkich rzeczy. Sam uważał, że znalazł, ale ja żyjąca niemal 100 lat później myślę nieco inaczej. Gdzieś po setnej stronie pan odleciał i ciężko się czytało. Nie było tłumaczeń przytoczonych fragmentów poezji niemieckiej ani mnożących się wyrazów skomplikowanych. Znak, że nie jest to literatura dla wszystkich. Nie podobało mi się też to, że jednocześnie będąc takim myślicielem był ograniczony na europejskim podwórku. Kraje, które zaliczył do genialnych to Niemcy, Anglia i strony nordyckie. Oczywiście rasa biała, rodziny bogate.