Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antropologiczny thriller? Może trochę. Reportaż Carla Hoffmana nie odkrywa bowiem niczego, czego byśmy nie wiedzieli, chociażby z opisu książki, albo z jej pierwszych kart; nie ma tu napięcia występującego w thrillerach. Co najwyżej autor dochodzi do przyczyny tego, co się stało i jak się stało. Wprawdzie dowodów brak, ale wszystkie materiały, które udało się zebrać Hoffmanowi jasno mówią za siebie. Chyba bardziej frapujące jest zagłębienie się w mroczny świat papuaskich rytuałów, świat duchów, prymitywizmu niezrozumiałego dla cywilizowanego człowieka, świat naruszający podstawowe ludzkie tabu. Zdecydowanie zderzenie kultur. Trochę książka ta przypominała mi "Zaginione miasto Z", pod względem scenerii, zaangażowania autora, obsesyjnie wręcz zainteresowanego "dzikością" oraz jego prób wyjaśnienia tego, co nie do końca może być wyjaśnione. Opisy lasów równikowych są bardzo plastyczne, natomiast trochę można się pogubić w ilości osób występujących w książce oraz zawiłych asmackich rytuałach.