Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza część książki (ponad połowa...) to zaledwie wprowadzenie do historii tytułowej Jednostki przeprowadzającej w trakcie II wojny światowej zbrodnicze eksperymenty medyczne (i pseudomedyczne) na ludziach. Rozczarowująco pobieżne, clou pracy stanowić miały bowiem, co zaznaczono na samym początku, relacje naocznych światków - bezpośrednich uczestników zdarzeń, członków Jednostki. Tu pojawia się jednak największe rozczarowanie, planowane crème de la crème książki okazało się bowiem jej najsłabszą częścią. Nie liczmy na szczegółowe opisy badań czy, choćby, zeznania kogoś istotnego. To raczej chaotyczny zbiór niezbyt ciekawych monologów wygłaszanych przez ludzi... mówiąc brutalnie: pozbawionych większego znaczenia. Typowe "pomagałem hodować pchły, nie wiem co się z nimi dalej działo" albo "służyłem tam cztery lata, ze dwa razy słyszałem plotki, że w innej części bazy dzieje się coś złego". Nikt nic nie wie. Albo, co równie prawdopodobne, wie, ale nie powie. Pointless.