Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nazwisko Jeana Leclercq'a nie jest z pewnością obce nikomu, kto choć odrobinę interesuje się duchowością średniowiecznyego monastycyzmu. Tłumaczone wcześniej na polski książki, zwłaszcza zaś "Miłość nauki a pragnienie Boga" dowiodły jego znakomitego stylu, erudycji i ogromnej przyjaźni, jaką darzył opisywanych przez siebie mnichów; sam zresztą był benedyktynem. Książka "Humanista-Eremita" jest pierwszą z dwóch zapowiadanych przez wydawnictwo książek Leclercq'a poświęconych Pawłowi Giustinianiemu. Jej lektura, choć przebiega wartko, pozostawia jednak odrobinę niedosytu - zwłaszcza gdy ma się w pamięci wcześniejsze dokonania autora. Przemyślenia nie są szczególnie głębokie, a cytaty niekiedy za długie, a nawet zbędne. Z drugiej strony, nie sposób nie docenić pracy Leclercq'a, który, z uwagi na brak krytycznego wydania, opiera się na rękopisach i wykonuje pionierską pracę. Jednakże, tak jak "Miłość nauki" chętnie poleciłbym każdemu, tak "Humanistę-Eremitę" jedynie albo miłośnikowi Leclercq'a, albo też lepiej zorientowanemu w tematyce, jako uzupełnienie wiedzy. "Najsmaczniejszym" rozdziałem, jest rozdział drugi: Eremita. Znaczenie dzieła: 5/10 Wyrażone poglądy: 7/10 Styl pisarski: 8/10 Jakość tłumaczenia: 6/10