Jesteśmy społecznością, która kocha książki

rozpocząłem czytanie książki (przeczytane jakieś 50 stron). szata graficzna taka sobie, mapy kiepskiej jakości, ale mniejsza o to. autorzy, tak jak profesorowie i doktorzy w pracach naukowych, np. habilitacyjnych, mają dyskwalifikującą książkę, jako popularnonaukową, manierę stosowania długich wywodów. właśnie jak w powyższym zdaniu. w efekcie albo nie stawiają tam przecinków, gdzie powinni, albo stawiają je tam, gdzie są zbędne. sam nie jestem geniuszem polskiego języka, ale mam od nich dużo lepsze, choć nie idealne, wyczucie, jeśli chodzi o interpunkcję. oczywiście nie muszą być doskonali w tym względzie lecz od czego jest korektor? jeśli opis "Korekta i opracowanie graficzne: Małgorzata Poniatowska", podany w książce, odnosi się do korekty rozumianej jako korekta tekstu, to znaczy, że jej po prostu nie było, no, albo była marnego lotu. źle to świadczy o wydawnictwie, którego, tak nawiasem mówiąc, strony www nie znalazłem obecnie w necie, a która była podana w książce. i tu uwaga do autorów. niech formułują krótsze zdania i kupią sobie słownik interpunkcyjny pana Artura Dzigańskiego, a nadto i koniecznie prof. dr hab. Jerzego Podrackiego oraz prof. Edwarda Polańskiego, językoznawców. każda z tych książek jest bezcenna, ponieważ ujmuje temat po swojemu, od innej strony niż drugiego czy trzeciego autora. może w dalszej części książki zdania są znacznie krótsze, ale na początku nie. co do merytoryki (treści) nie wypowiadam się.