Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://ksiazkarozumie.blogspot.com/2014/05/byty-duchowe-w-chrzescijanstwie.html Anioły, czyli istoty czysto duchowe, nieposiadające żadnego pierwiastka fizycznego, od wieków fascynowały ludzkość. Wielu artystów przedstawiało swoje wyobrażenia tych stworzeń, malując je zazwyczaj jako pięknych, młodych mężczyzn odzianych w cudowne zbroje lub dostojne szaty, dzierżących miecze (ewentualnie lance czy krzyże) oraz posiadających parę dużych, zazwyczaj białych skrzydeł. W dzisiejszych czasach to zafascynowanie światem niematerialnym zdecydowanie zmalało, więc wiedza ludzi na temat aniołów czy demonów jest bardzo uboga, żeby nie powiedzieć wręcz – żadna. Brat Francesco Simonetti zebrał wzmianki na temat tych tajemniczych istot zawarte w Piśmie Świętym oraz przekazach Tradycji Kościoła i opatrzył je swoimi komentarzami. Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza, zdecydowanie obszerniejsza, dotyczy aniołów. Drugą natomiast okupują duchy nieczyste – demony. ANIOŁY "Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia. (Rdz 3,24)" Zacznijmy może od tego, co jest powszechnie znane na temat aniołów. Wszyscy na pewno kiedyś słyszeli stwierdzenie, że każdy człowiek ma własnego Anioła Stróża, który pilnuje go na każdym kroku i chroni przed niebezpieczeństwami. Szczególnie dzieci są otoczone tą opieką, a modlitwa „Aniele Boży, Stróżu mój…” jest zazwyczaj ich ulubioną. Autor przekonuje, że działanie tych niebiańskich ochroniarzy jest bardzo dobrze widoczne na przykładzie samego Jezusa. Jego Stróżem był bowiem anioł, który ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc „… nie bój się wziąć do siebie Maryi…”, ratując tym samym życie Syna Bożego i jego Matki. Ten sam Anioł Stróż przekonał mędrców, by wybrali inną drogę i nie wracali do Heroda, i to także on obudził w nocy Józefa i kazał uciekać z Dzieckiem do Egiptu. Tymi przykładami autor pokazuje nie tylko, że każdy z nas posiada takiego opiekuńczego ducha, lecz również wyjaśnia, że nie jest on bezczynny, że działa w naszym życiu i rzeczywiście pomaga, choć często te działania są praktycznie niezauważalne. Oczywiście wiara w to wszystko jest sprawą indywidualną każdego czytelnika. Dobrze, przypomnieliśmy sobie informacje na temat pewnej grupy aniołów. Co dalej? Co jeszcze większość ludzi wie na ich temat? No cóż, niestety prawie nic. Oprócz wiedzy o Aniołach Stróżach powszechnie znane są jeszcze imiona trzech przedstawicieli duchowego świata : Michał, Gabriel i Rafał. I na tym kończy się przeważnie znajomość bytów bezcielesnych (przykro to mówić, ale wcale nie chodzi o osoby niewierzące; większość katolików zna tylko tyle informacji na ich temat – a i to nie zawsze!). Oczywiście nie chcę tutaj streszczać książki, ani poruszać zbytnio tematów, które w książce nie zostały zawarte (niestety),dlatego napiszę tylko: anioł jest istotą cudowną, nie ogranicza go żadna fizyczna powłoka, bez przerwy może oglądać oblicze Boga, jego głos musi być tak piękny, jak najwspanialsza muzyka. Istoty te są pośrednikami między Absolutem a ludźmi; są naszymi przewodnikami, opiekunami, sługami i bohaterami. Oczywiście trzeba sobie zdawać sprawę, iż mówiąc „anioł” używamy pewnego uogólnienia, ponieważ anioł aniołowi nierówny. Istnieje bowiem hierarchia tych istot; są one podzielone na chóry i posiadają różne atrybuty i funkcje, w zależności od zajmowanej pozycji. Chóry anielskie od najwyższego do najniższego: -Serafiny -Cherubiny -Trony -Panowania -Moce -Władze -Zwierzchności -Archaniołowie -Aniołowie Serafiny, Cherubiny i Trony są nieustannie obecne przy Bogu. Imię Serafin pochodzi od hebrajskiego słowa oznaczającego „spalanie”, dlatego też są przeważnie ukazywane jako anioły obleczone w ogień. Posiadają 6 skrzydeł – 2 zasłaniają nogi, kolejne 2 zasłaniają twarz, a ostatnia para służy do latania. Cherubiny natomiast zawsze dzierżą płonący miecz, który jest ich znakiem rozpoznawczym. Panowania, Moce i Władze to istoty strzegące ludzi przed złymi duchami i zaprawiające do duchowej walki z siłami ciemności. Natomiast Zwierzchności, Archaniołowie i Aniołowie to najbliższe wymiarowi ludzkiemu stworzenia, które chronią nas na codzień i pośredniczą między Niebem i Ziemią. DEMONY "I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i Szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (Ap 12,6-9)" Często pada pytanie: skąd wzięło się zło na świecie? Przecież Biblia mówi, że wszystko, co stworzył Bóg było dobre. Skąd więc zło, Szatan i demony? Tak, na początku wszystko było dobre. Ale anioły, podobnie jak później ludzie, dostały wolną wolę. I na tym etapie kończy się komentarz autora, co mnie bardzo rozczarowało. Dlatego pozwolę sobie dopowiedzieć kilka informacji, aby można było się mniej więcej zorientować w sytuacji. Według Tradycji Kościoła, Lucyfer był najpiękniejszym i najwspanialszym z aniołów. Bardzo kochał Stwórcę i jednocześnie bardzo kochał siebie samego, chełpił się swoją doskonałością. Nie chciał dorównać Bogu, stać się równym Jemu; wiedział, że to niemożliwe. Miał jednak nadzieję, że jako najdoskonalsze stworzenie będzie obdarzony czcią i będzie rządził wszechświatem razem z Bogiem. Gdy dowiedział się, że Stwórca zamierza postawić człowieka wyżej od aniołów, nie mógł tego znieść. Jak to? On, najwspanialszy byt duchowy, będzie niżej w hierarchii od stworzenia cielesnego, niedoskonałego pod każdym względem? Nigdy! Wykrzyczał głośno swój sprzeciw: Non serviam! (łac. Nie będę służyć!) i podniósł bunt. Razem z wszystkimi aniołami, które go poparły, zostali wyrzuceni z nieba i stali się demonami. Widzimy więc, że demon to tak naprawdę anioł, który zgrzeszył. A dlaczego tak bardzo nienawidzi ludzi i pragnie sprowadzić ich na złą drogę? Bo to przecież przez te słabe, ograniczone fizycznym ciałem istoty został potępiony na wieki. Nie chce więc dopuścić, by człowiek osiągnął zbawienie i cieszył się rajem, który jest już nieosiągalny dla demona. Duch nieczysty jest przeciwieństwem anioła. Jest więc panem wszystkiego co brzydkie, szpetne, nieprzyjemne, przerażające. A czy istnieje jakaś hierarchia wśród demonów? Niestety z tej książki się tego nie dowiecie; autor w ogóle nie poruszył takiego tematu. Poruszę więc go ja: owszem, ogólnie uważa się, iż na czele złych duchów stoi Szatan (ewentualnie Lucyfer) natomiast inne demony mają taką samą pozycję, jaką zajmowały w niebie (a więc Serafiny, Cherubiny itd.). Potwierdzają to księża egzorcyści, którzy niejednokrotnie spotkali się z przypadkami opętań przez kilka demonów jednocześnie, w których to właśnie upadłe anioły zajmujące niższe chóry były posłuszne tym, które zajmowały wyższe pozycje. --------------------------------------- Jestem rozczarowany tą książką. Spodziewałem się czegoś zdecydowanie lepszego; autor nie porusza bardzo wielu ważnych tematów, takich jak na przykład hierarchia (w przypadku aniołów wspomniał o niej tylko w dwóch zdaniach, w przypadku demonów pominął zupełnie),nakreśla tylko ogólny zarys tematu, nie powiększając zbytnio wiedzy czytelnika o istotach duchowych. Chwilami odnosiłem wrażenie, że autor skupia się całkowicie na ludziach, a nie na aniołach/demonach, a to przecież o nich miała być ta pozycja! Czułem zdecydowany niedosyt informacji. Polecam zapoznać się bliżej z tym tematem, jest on ogromnie ciekawy, niekoniecznie jednak z tej książki…