Joanna Jax (właśc. Joanna Jakubczak) – urodziła się (26 listopada 1969) i mieszka w Olsztynie. Absolwentka Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Oprócz pisania powieści maluje na szkle unikatową techniką warstwową, pasjonuje się literaturą biograficzną i grafiką. Zajmuje się również copywritingiem i jest wolontariuszką w Fundacji dla Rodaka wspierającej Polaków w Kazachstanie. Zadebiutowała w 2014 roku "Dziedzictwem von Becków", które zachwyciło zarówno recenzentów, jak i czytelników. Kolejne powieści: "Długa droga do domu" (2015) i "Piętno von Becków" (2016) ugruntowały status Joanny Jax jako pisarki. Miłośnicy jej twórczości entuzjastycznie przyjęli książkę "Syn zakonnicy" (2018),a także cykle powieściowe — sześć tomów "Zemsty i przebaczenia" (2018) oraz trylogie "Zanim nadejdzie jutro" (2018, 2019),"Prawda zapisana w popiołach" (2019, 2020) i "Córka fałszerza" (2020). W 2022 ukaże się ostatni tom tetralogii "Duchy minionych lat". Laureatka Wawrzynu — Literackiej Nagrody Warmii i Mazur za rok 2016 (nagroda czytelników).
Pod pseudonimem Patrycja May wydała humorystyczną powieść Pamiętnik ze starej szafy (2017, 2019).
...zawsze warto żyć. W miejsce ludzi, którzy odchodzą z naszego życia, pojawiają się inni, równie ważni. I dla nich warto budzić się każdego...
...zawsze warto żyć. W miejsce ludzi, którzy odchodzą z naszego życia, pojawiają się inni, równie ważni. I dla nich warto budzić się każdego dnia, nawet jeśli są daleko.
Czy przyjaciółce można wybaczyć zdradę? Co o tym myślicie?
#WspółpracaReklamowa z @videograf.sa
Bohaterkami książki Joanny Jax są Beata Liwarowska i Agnieszka Witymska, a cała historia dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych: w latach 60-tych i latach 30-tych XX wieku oraz w czasie II wojny światowej.
Poznajemy Beatę, gdy przyjeżdża do rodzinnego miasta, by uczestniczyć w pogrzebie swojej najlepszej przyjaciółki, Agnieszki. Podczas pogrzebu Beata stwierdza z przykrością i ogromnym zdziwieniem, że zarówno Piotr, mąż Agnieszki, jak i ich córka, Weronika, traktują ją jak intruza. Piotr nawet wyprasza ją z domu, wręczając na odchodne plik listów od Agnieszki, adresowanych do Beaty.
Co takiego kryje się w tych listach, że Agnieszka nigdy ich nie wysłała? Czy Beata odważy się je przeczytać? Co było prawdą, a co fałszem w ich wieloletniej przyjaźni? Czy Agnieszka zasługuje na miano „najlepszej przyjaciółki”?
Beata i Agnieszka – przyjaciółki, prawie jak siostry. Razem się bawiły, razem uczyły, razem kradły... Aż pojawił się ON...
Autorka prowadzi czytelnika przez trudne czasy przedwojenne na warszawskim, ubogim Czerniakowie, przez różnice klasowe i czasy okupacji. Powoli odkrywa przed nami wszystkie intrygi uknute przez Agnieszkę. „Najlepsza przyjaciółka” to opowieść o przyjaźni, ale zaburzonej fałszem, o lojalności i trudnych wyborach, o poczuciu winy i wybaczeniu. Ile bowiem można wybaczyć drugiemu człowiekowi? Czy nad niektórymi tajemnicami można przejść do porządku dziennego?
Ileż w tej książce jest miłości i rozpaczy. Ileż trudnych emocji i pytań, na które niełatwo sobie odpowiedzieć. Nie wiem, czy umiałabym wybaczyć takiej przyjaciółce jak Agnieszka, ale mam przeczucie, że Beata też tego do końca nie wie. Czy mamy jednak prawo je oceniać? Czy my na pewno postąpilibyśmy inaczej?
Joanna Jax stworzyła historię, od której trudno się oderwać i która zmusza do refleksji, nawet jeśli zakończenie mnie wcale nie zaskoczyło i w pewnym momencie zaczęłam się go spodziewać. Jestem pewna, że się Wam spodoba.
Jest to pierwsza książka tej autorki, ale już wiem że nie ostatnia. Wciągająca historia, która przez cały czas czytania trzyma w napięciu i zachwyca zakończeniem. Po jej przeczytaniu miałam dużo przemyśleń, jest pełna emocji, wrażliwości , rzeczywistość ukazana jest w prawdziwym świetle tamtych czasów.
Beata Liwarowska wraca do swojego rodzinnego miasta na pogrzeb najlepszej przyjaciółki Agnieszki Witymskiej, która prawdopodobnie odebrała sobie życie. Koleżanka przed śmiercią napisała do niej listy, w których opisuje swoje życie, odczucia i prosi o wybaczenie za swoje grzechy. Kochały się w tym samym chłopaku, Piotrku Witymskim, który wybiera właśnie Beatę, jako swoją dziewczynę i przyszłą żonę. Niestety wystąpiła tragiczna sytuacja, która zmieniła wszystko, Beata postanowiła dla dobra Piotra, aby nie marnować mu życia zerwać zaręczyny, nie mówiąc o prawdziwych powodach rozstania. Agnieszka wykorzystując sytuacje zachodzi w ciąże ,ale nie ma okazji poinformować o tym Piotra bo jest on za granicą. Piotr i Beata całe życie kochają się, choć każdy z nich pokazuje że jest inaczej. Dzięki listom Beata poznaje co naprawdę się wydarzyło w życiu Agnieszki, o jej odczuciach, życiu codziennym u boku Piotra, jaka była w stosunku do przyjaźni z Beatą. Zadawałam sobie pytanie co można zrobić innemu człowiekowi w imię miłości? Czy warto ranić drugą osobę ,aby zdobyć upragniony cel? Czy da on wtedy tyle szczęścia, ile sobie wymarzyliśmy?
Na pewno końcówka książki zaskoczyła mnie bardzo, takiego rozwoju sytuacji nie przewidziałam. Warto ją przeczytać, jest wciągająca, pełna wrażliwości, miłości, ciepła ,emocji i bardzo poruszająca. Na pewno wrócę do twórczości tej autorki.