Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z grafiki warsztatowej zrobiła u profesora Tadeusza Jackowskiego. Jest autorką ilustracji prasowych (m.in. dla "Twojego Stylu", "Press", "Newsweeka", "Wysokich Obcasów", "Zwierciadła", "Elle" czy "Wprost") i ilustracji książek dla dzieci. Rysuje komiksy, projektuje okładki i maluje. Mieszka na Pogórzu Izerskim z kotami i psami.http://marianna-sztyma.blogspot.com/
To przepiękna ilustrowana opowieść o śmierci, żałobie, tęsknocie i… pustce…
Czy warto rozmawiać z dzieckiem o śmierci? Tak! (choć to oczywiście moje subiektywne zdanie). Dlaczego? Śmierć jest elementem naszego życia, jest zmianą i stratą jednocześnie i niestety dotyka każdego z nas. Potrzeba czasu, wsparcia drugiej osoby, by zrozumieć, niejako oswoić się z nią.
Główna bohaterka książki straciła swojego ukochanego kota. Bardzo za nim tęskni i towarzyszą jej trudne emocje. Odwiedza ją tytułowa „Pustka”, bezkształtna plama. Jest to piękna metafora tego, co otacza człowieka i jego przestrzeń w momencie, gdy straci ukochaną osobę lub zwierzę…
Pustka rozmawia z dziewczynką, która zadaje jej pytania (to takie bliskie naturze dziecka, które jest ciekawe świata). Podoba mi się, że pustka jest tylko metaforą, nie istotą, nie duchem, nie można jej dotknąć, nie można jej pogłaskać, nie mruczy jak ukochany kot… Zapytasz: No dobrze, ale dziewczynka z nią rozmawia… Odpowiem, jak ja to rozumiem i czuję: Człowiek po śmierci ukochanej osoby często rozmawia ze sobą, pyta siebie na głos lub w środku o wiele rzeczy… Tak samo jak bohaterka tej książki.
Niezwykle podoba mi się terapeutyczna wartość „Pustki”. Pokazuje dziecku, że emocje takie jak: rozpacz czy lęk są czymś zupełnie normalnym, a żeby je w pełni zrozumieć, trzeba je lepiej poznać. Warto także o tym rozmawiać, to przynosi ulgę.
„Za rok będę mniejsza, chyba”- tak Pustka mówi dziewczynce o tym, czym jest żałoba. Czy pamięć o człowieku znika całkowicie? „Nie. Będę z Tobą zawsze, ale stanę się malutka i cieniutka, jak koci włos na ubraniu”. Czyż to nie piękne wyjaśnienie.
Jestem przekonana, że znajdziesz w tej książce wiele pięknej i wartościowej treści dla samej/samego siebie.
17 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Telefonów Zaufania dla Dzieci oraz Międzynarodowy Dzień Przeciw Homofobii, Transfobii i Bifobii.
Święto upamiętnia decyzję Światowej Organizacji Zdrowia, na mocy której homoseksualizm został usunięty 33 lat temu z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób.
Dla mnie tęcza - ta na niebie, na fladze, czy w sercu, jest symbolem miłości, zrozumienia i akceptacji. Czytam dzieciom cudowną książkę którą widzicie na zdjęciu. 20 wyjątkowych utworów, które odwołując się do empatii, przynoszą nadzieję na lepszy i otwarty na różnorodność świat. Polecam !
"Wszystkie kolory świata" to książka, do której teksty i ilustracje autorzy stworzyli charytatywnie, a całkowity dochód z niej zasila Telefon Zaufania dla Dzieci Młodzieży Fundacji @dajemydzieciomsile
@116111.pl
Ta książka jest ważna i bardzo potrzebna. Myślę, że powinni ją czytać i dorośli i dzieci. Dla każdego, bez względu na wiek, ważne jest być kochanym, mieć przyjaciół i być zrozumianym. Te opowiadania uczą tolerancji i pokazują, że inność nie jest wcale gorsza bo życie nie jest tylko białe ani czarne, jest w nim miejsce na wszystkie kolory.
Uczę moje dzieci tego że nie ma znaczenia kogo kochasz – jesteś tak samo ważny i masz takie same prawa. Tolerancja. Od 19tu lat mieszkam w Irlandii, gdzie te prawa są respektowane. Mam nadzieję że przyjdzie i taki czas w Polsce.