Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem dlaczego nie lubię poradników☹. Kompletnie nie wiem. Jak już się skuszę i przeczytam, w większości przypadków jestem zadowolona, nawet jeśli nie jestem w stanie wdrożyć przeczytanych technik w moje życie od razu lub nie jestem w stanie od razu zauważyć żadnej zmiany. Do niektórych wracam kilkukrotnie. Z książką „Jestem kobietą” @Karolina Szaciłło wydanej przez @wydawnictwoznakpl tak właśnie było. Od premiery, która miała miejsce 5 maja br. wracałam do niej kilka razy, a mówiąc ściślej do niektórych z jej rozdziałów powróciłam, jeszcze przed napisaniem tej recenzji. Musiałam wiele tematów przetworzyć ponownie, przeżyć je jeszcze raz. Dobrze się stało, gdyż nie dałam się ponieść emocjom, tym negatywnym. Dałam szansę dojrzeć wątkom opisanym przez Autorkę i teraz patrzę na jej książkę całkowicie innymi oczami😉. „Jedz, baw się i kochaj, czyli historia o tym, jak odnaleźć i pokochać siebie” – z opisu Wydawcy. Nie będę Was oszukiwać, w książce nie znajdziecie na to recepty😊. Znajdziecie jednak opowieść o kobiecości, o samorealizacji, o zrozumieniu siebie. To nie poradnik, to raczej dziennik własnych przeżyć. Te osobiste doświadczenia Autorki dają nam moc i nawóz do zrozumienia własnych zachowań, własnych emocji, własnych kompleksów. W ilu miejscach, odnalazłam siebie, a nie Szaciłło!!! Nie sposób zliczyć. Chwilami byłam ogromnie zaskoczona otwartością z jaką Autorka opisywała o swoich własnych doświadczeniach, bardzo trudnych doświadczeniach. Takich doświadczeniach, po których człowiek zaczyna wątpić w swoje człowieczeństwo i zastanawia się nad swoich zezwierzęceniem. Nikt nie jest idealny, nikt nie jest wolny od skłonności do nałogów, nikt nie jest wolny od błędów. Ważne, by znaleźć receptę, by znaleźć odpowiednią motywację i nie dać się pokonać. To jest największa rada, którą wyciągnęłam z tej pozycji. Ogromnym plusem są różne techniki i rady do których odniosła się Karolina Szaciłło. Przeczytamy więc sporo o technikach relaksacyjnych, o wpływie zdrowych relacji na nasze życie, na nasze postrzeganie świata i otaczającej nas rzeczywistości. Możemy zaczytywać się jak skutecznie budować własną wartość i jak zrozumieć, że akceptacja osób trzecich nie jest nam potrzebna, by być kimś wyjątkowym, by być kimś ważnym. Własna akceptacja i poszczególne techniki psychoterapeutyczne są zawsze dla mnie „smakowitym kąskiem”. Nie zawsze w beletrystyce jestem w stanie odnaleźć tak umiejętne odniesienie do „swojego ja”, do swoich emocji, które musimy umieć nazwać, by nad nimi pracować. Dlatego warto było przeczytać tę książkę i do niej nawet kilkukrotnie powrócić.