Dobrze wyjść z pisarzem: Doris Lessing

Joanna Janowicz Joanna Janowicz
07.09.2016

Niemożliwe jest opisanie życia pisarza, bo jego prawdziwej części nie da się zapisać. Doris Lessing próbowała je jednak zapisać zarówno w swoich powieściach, jak i w autobiografii. Obok Etgara Kereta, Henry’ego Millera, Orhana Pamuka i Michaiła Bułhakowa jest jedną z najbardziej lubianych i intrygujących mnie autorek.

Dobrze wyjść z pisarzem: Doris Lessing

Doris Lessing poznałam w Portugalii. To było prawie 10 lat temu. W księgarni fnac wpadł mi w ręce egzemplarz „The Golden Notebook” i zaczęłam go czytać od razu w drodze do domu. Później przez parę dni nie mogłam się od tej książki odkleić. Pamiętam, że spodobał mi się fakt podzielenia i szeregowania zdarzeń w życiu bohaterki w zależności od tego, której sfery jej życia dotyczył. Oddzielne notesy w różnych kolorach przeznaczała na odrębne sprawy. Był notes prywatny, był notes polityczny, był notes kreatywny i pisarski, był chyba też notes towarzyski, był notes matki – poprawcie mnie, jeśli się mylę, nie pamiętam, jak je nazywała ani który kolor do czego był przyporządkowany, to było już tyle lat temu, a nie mam pod ręką egzemplarza książki. Podobała mi się idea tego segregowania. To ciekawe, jak robiąc różne rzeczy, poruszając się w różnych sferach, pozostajemy w gruncie rzeczy tą samą osobą – tą samą, a jednak różniącą się.

Po Złotym notesie miałam ochotę przeczytać więcej książek Lessing i jak najwięcej się o niej dowiedzieć. Przyjaciółka podarowała mi wtedy na urodziny powieść Pamiętnik przetrwania, ale niestety rozczarowałam się; tym razem była to historia oniryczna, poetycka. Podobała mi się nakreślona przez autorkę scena postapo, ale narracja już mniej. Brakowało mi w niej tej głębokiej psychoanalizy, jakiej dokonywała Lessing na swojej bohaterce w „Złotym notesie”.

Każda powieść jest czyjąś historią, w przeciwieństwie do życia, które jest splotem wydarzeń.

Doris Lessing – Pod skórą

Podejmowałam kolejne próby lektury książek Doris Lessing z różnym skutkiem. Ale naprawdę spore wrażenie zrobiła na mnie dopiero w parę lat później lektura dwóch tomów jej autobiografii. W Pod skórą opowiada o swoim dzieciństwie i młodości w Afryce, o tym, jak wcześnie zaczęła szukać samodzielności i niezależności, o poszukiwaniu wolności. Pisarka opuściła dom w wieku piętnastu lat i od tej pory żyła na własny rachunek. Wspomina również swoje pierwsze małżeństwo i początkowe lata macierzyństwa, opowiada o tym, co nią kierowało, gdy w 1949 roku postanowiła przeprowadzić się z synkiem do Londynu. O londyńskich latach i o pisarstwie więcej mówi w drugim tomie autobiografii Spacer w cieniu. W trzydziestolatce, która próbuje odnaleźć się w nowych dla siebie warunkach, można dopatrywać się podobieństw do kobiety przedstawionej w „Złotym notesie”.

Nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam powieść lub opowiadanie Doris Lessing. Musiało to być już kilka ładnych lat temu. Ale to nie zmienia faktu, że jest to jedna z moich ulubionych i najważniejszych dla mnie autorek. Ostatnio przyłapałam się na tym, że z chęcią przeczytałabym raz jeszcze „Złoty notes”. Może tym razem przeczytam go po polsku.

Obejrzyjcie film dokumentujący reakcję Doris Lessing na wiadomość o tym, że otrzymała Nagrodę Nobla – polecam tym, którzy chcieliby nabrać więcej dystansu wobec siebie i świata:

A co Wy myślicie o książkach Doris Lessing? Które tytuły najbardziej Wam się podobały?


komentarze [7]

Sortuj:
Niezalogowany
Aby napisać wiadomość zaloguj się
Agnieszka Jaklik 08.09.2016 10:26
Czytelnik

Przeczytałam wiele książek Doris, a i kupiłam. Mam taki zwyczaj, że jak mi się już w trakcie czytania książka podoba to staram się ją kupić, żeby móc wrócić do niej. Bardzo mi się podobają jej książki i trudno powiedzieć jednoznacznie która zrobiła na mnie największe wrażenie.Chyba " szczelina" nie za bardzo do mnie dotarła. Chciałam wspomnieć jednak o jej książce "...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
allison 08.09.2016 10:11
Czytelniczka

Dziękuję za interesujący tekst o jednej z moich ulubionych pisarek!:)

Dla mnie książki Doris Lessing są przede wszystkim niesamowite, zapadające na zawsze w pamięć, wymagające od czytelnika intelektualnego i emocjonalnego zaangażowania. To literatura, z którą trzeba się mierzyć, nieraz zmagać, a nawet siłować, ale warto to robić, nawet jeśli wychodzi się z tego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
 Piąte dziecko  Podróż Bena  Pod skórą  Spacer w cieniu
Grot 08.09.2016 07:29
Czytelnik

Przeczytałem tylko najsłynniejszy "Złoty notes". Bardzo dobra książka, czuć przebłyski geniuszu, oryginalna konstrukcja.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Piotr Podgórski 08.09.2016 06:14
Bibliotekarz

Niewielu pisarzy potrafi pisać jak ona. Ma w swoich przekazach pierwiastek duchowy, każdy utwór to wielkie natchnienie, jakby napisane w innym wymiarze.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
awita 07.09.2016 20:58
Czytelniczka

Tak się składa, że książki Doris Lessing współgrały z moim stanem ducha, na różnych etapach życia. Zaczęło się od mini-powieści "Piąte dziecko" i "Podróż Bena" - to wstrząsająca historia o trudnej matczynej miłości do "innego" dziecka. Skrajnie feministyczne "Lato przed zmierzchem" i "Znów ta miłość" uwalniają "zakazane" myśli o kobiecie, która odrzuca władzę stereotypów,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Jolanta 07.09.2016 17:23
Czytelniczka

Lubię Doris Lessing. Podoba mi się jej styl. Trudno mi wybrać ulubioną pozycję tej autorki. Może "Trawa śpiewa", bo to było moje pierwsze spotkanie z tą pisarką.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Joanna Janowicz 07.09.2016 15:48
Czytelniczka

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post