A jak astronomia

Astronomia była wielką pasją Lovecrafta. To z nią wiązał swoją przyszłość. Samotnik z Providence zainteresował się astronomią w wieku 12 lat. Prowadził badania i obserwacje, a ich wyniki publikował najpierw we własnoręcznie wydawanych czasopismach odbijanych na powielaczu, później w profesjonalnych magazynach dotyczących astronomii. Prawdopodobnie miast pisaniu opowiadań oddałby się w całości astronomii, gdyby nie fakt, że miał problemy z opanowaniem zagadnień matematycznych.

W twórczości Lovecrafta widać ogromny wpływ astronomii. Opowiadania zasiedlają przybyłe z innych planet i wymiarów istoty, wielcy marzyciele przemierzają czas i przestrzeń w poszukiwaniu odpowiedzi na największe zagadki ludzkości, a Yuggoth, mityczna planeta pojawiająca się w twórczości Lovecrafta, to prawdopodobnie odkryty w 1930 roku Pluton.

C jak Cthulhu

Cthulhu to najbardziej rozpoznawalne „dziecko” Lovecrafta.

Monstrum, w ogólnym pokroju jakby człekokształtne, lecz opuchłe do rozpuku, z łbem jak kałamarnica i twarzą ginącą w rojowisku macek; cielsko wydawało się gumowate i pokryte łuskami, przednie i tylne łapy zwieńczone były potężnymi szponami, a z grzbietu wyrastały długie, wąskie skrzydła.

Jest bóstwem przybyłym z gwiazd, które spoczywa uśpione na dnie oceanu w mieście R'lyeh. Gdy gwiazdy ustawią się w odpowiednim porządku, Cthulhu przebudzi się i przejmie władzę nad światem.

N jak Necronomicon

W swoich opowiadaniach Lovecraft wielokrotnie odwołuje się do bluźnierczego Necronomiconu autorstwa szalonego Araba Abdula Alhazreda. Księga powstała w latach trzydziestych VIII wieku, a jej oryginalny arabski tytuł brzmiał Al Azif. Najsłynniejszego przekładu Necronomiconu dokonał Olaus Wormius w XIII wieku na łacinę oraz John Dee w XVI wieku na język angielski.

Jednak najważniejszą informacją na temat Necronomiconu jest to, że ta okultystyczna księga... nigdy nie istniała – zrodziła się w wyobraźni Samotnika z Providence. Przez wiele lat uznawana była za prawdziwą, gdyż sam Lovecraft nie dementował pogłosek na jej temat.

P jak Providence

Providence jest ukochanym miastem Lovecrafta – to w nim się urodził i spędził większość swojego życia. „Zdradził” Providence tylko na kilka lat, gdy zamieszkał wraz ze swoją żoną w Nowym Jorku. Po rozpadzie małżeństwa Lovecraft z radością powrócił do swojego rodzinnego miasta i tam doczekał końca swych dni. Został pochowany na cmentarzu Swan Point 18 marca 1937 roku.

R jak rak

Pod koniec swojego życia Lovecraft cierpiał z powodu nasilającego się bólu i straszliwych wzdęć. 16 lutego 1937 roku lekarz pisarza stwierdził u niego ostatnie stadium choroby nowotworowej. Niestety na leczenie było już za późno. Samotnik z Providence zmarł 15 marca 1937 roku. Jako przyczynę zgonu podano nowotwór złośliwy jelita cienkiego.

S jak sny

Sny odgrywały ogromną rolę w życiu i twórczości Lovecrafta. Pisarz twierdził, że cierpi na parasomnię (zaburzenia snu, do których należą m.in. koszmary senne czy lunatykowanie), która nasiliła się po śmierci babki. Zmory i zjawy, które nawiedzały jego sny, stały się inspiracją dla takich opowiadań jak Sny w domu wiedźmy czy W poszukiwaniu nieznanego Kadath.

W jak weird fiction

Pojęcie „weird fiction” H.P. Lovecraft przejął od Josepha Sheridana Le Fanu (autora słynnej powieści gotyckiej Carmilla) i tak zdefiniował je w swojej pracy „Nadnaturalny horror w literaturze”:

Prawdziwa powieść z gatunku weird fiction, przedstawia coś więcej niż skrytobójstwo, krwawe kości czy prześcieradło dzwoniące łańcuchami. Konieczna jest klaustrofobiczna atmosfera lęku niemożliwego do wytłumaczenia, obecność nieznanych mocy; niezbędna jest sugestia, wskazująca na powagę i złowieszczość tematu, przedstawiającego najbardziej przerażające wyobrażenie ludzkiego umysłu – złośliwe i szczególne zawieszenie lub unieważnienie tych stałych praw natury, które są naszą jedyną ochroną przeciw napastowaniu przez chaos i demony niezgłębionego kosmosu.

W 1923 roku powstało czasopismo „Weird Tales”, na którego łamach Lovecraft wielokrotnie publikował swoje opowiadania.

(lc/azien)