Dziękuję:)

Dziękuję:)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Iwona przepraszamy, e-chochliki psocą! - już poprawione.

@Iwona przepraszamy, e-chochliki psocą! - już poprawione.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Powinno być - Iwonie Wojciechowskiej.

Powinno być - Iwonie Wojciechowskiej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A ja się cieszę, że tess wygrała :) śmiałam się do monitora, jak czytałam jej pracę :D Gratuluję więc Tobie.
Oczywiście reszcie również gratuluję.

A ja się cieszę, że tess wygrała :) śmiałam się do monitora, jak czytałam jej pracę :D Gratuluję więc Tobie.
Oczywiście reszcie również gratuluję.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

gratulacje :)

gratulacje :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wczoraj zakończyliśmy zbieranie Waszych taksówkowych historii, a dziś mamy przyjemność ogłosić wyniki.

Po burzliwych naradach jury przyznało nagrody:

1. Iwonie Wojciechowskiej za mrożącą krew w żyłach opowieść o Tatarzynie.

2. Agnieszce Piaseckiej za historię z Korei.

3. tess za opowieść o dziecku chowającym się przed policją.

Gratulujemy zwycięzcom i dziękujemy za wszystkie opisane historie!

Wczoraj zakończyliśmy zbieranie Waszych taksówkowych historii, a dziś mamy przyjemność ogłosić wyniki.

Po burzliwych naradach jury przyznało nagrody:

1. Iwonie Wojciechowskiej za mrożącą krew w żyłach opowieść o Tatarzynie.

2. Agnieszce Piaseckiej za historię z Korei.

3. tess za opowieść o dziecku chowającym się przed policją.

Gratulujemy zwycięzcom i dziękujemy za...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kiedyś znajomy postanowił podwieźć nas do domu. Było późno więc skorzystaliśmy z propozycji. Jechała z nami nasza 4 letnia córka. Znajomy nie miał niestety fotelika dla dzieci, więc mijając radiowóz mąż poprosił córę by oparła głowę o moje kolana, bo nie chcemy by wujek miał kłopoty, że nas wiezie bez fotelika. Grzeczne dziecko wykonało prośbę taty.

Kilka dni później musiałam z nią jechać na badania i w tym celu wezwałam taksówkę. Wsiadłyśmy i jedziemy. Córka z uwagą oglądała widoki za oknem. Nagle zobaczyła radiowóz i krzyczy.
"Mama radiowóz! Mam się kłaść na podłogę?"
Do dziś pamiętam minę taksówkarza na ten wrzask mojego dziecka.

Kiedyś znajomy postanowił podwieźć nas do domu. Było późno więc skorzystaliśmy z propozycji. Jechała z nami nasza 4 letnia córka. Znajomy nie miał niestety fotelika dla dzieci, więc mijając radiowóz mąż poprosił córę by oparła głowę o moje kolana, bo nie chcemy by wujek miał kłopoty, że nas wiezie bez fotelika. Grzeczne dziecko wykonało prośbę taty.

Kilka dni później...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Raz w życiu zdarzyło mi się być "przypadkowym przechodniem", świadkiem historii z lokalnych gazet ;)
Po prostu: stałam na chodniku, czekałam na kogoś, aż wyjdzie od notariusza. Środek miasta, Jeżyce, Poznań.
Nic się nie dzieje. Pobyt u notariusza przedłuża się, nuda. Coś mogłoby się dziać. Nudzi się obserwowanie witryn i boiska szkolnego. Przejeżdża na rowerze chłopak w okularach, burza loków na głowie.
Nagle usłyszałam krzyki, jakieś poruszenie na końcu ulicy. Jeden mężczyzna gonił drugiego: "łapać złodzieja!" Pierwszy wsiadł do taksówki wrzeszcząc: "jedź pan!!!". Taksówkarz, chyba oszołomiony, ruszył w dół ulicy. Chłopak na rowerze zatrzymał się, zachował zimną krew i zastawił rowerem drogę ruszającej dopiero taksówce. Złodziej wyskoczył z pojazdu i strasząc przechodniów gazem pieprzowym popędził dalej. Przebiegł obok mnie, mogłam podstawić mu nogę, ale byłam tak zaskoczona szybkością, z jaką kolejne zdarzenia następowały po sobie, że nie ruszyłam się nawet o krok... Dodatkowo gaz w wyciągniętej ręce złodzieja skutecznie zniechęcał do działania- zwłaszcza że mężczyzna ścigający przestępcę musiał zrezygnować z biegu właśnie ze względu na załzawione oczy...
Taksówkarzowi też się dostało.
A ja pomyślałam sobie, że czasami nuda jest lepsza od nieoczekiwanych zdarzeń. I że przydałoby się pójść na kurs samoobrony... Tak na wszelki wypadek :)

Raz w życiu zdarzyło mi się być "przypadkowym przechodniem", świadkiem historii z lokalnych gazet ;)
Po prostu: stałam na chodniku, czekałam na kogoś, aż wyjdzie od notariusza. Środek miasta, Jeżyce, Poznań.
Nic się nie dzieje. Pobyt u notariusza przedłuża się, nuda. Coś mogłoby się dziać. Nudzi się obserwowanie witryn i boiska szkolnego. Przejeżdża na rowerze chłopak w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jechałam taksówką raz w życiu - przejechałam jakiś niecały kilometr. Wspominam to z łezką w oku - 1 klasa technikum, w budynku szkoły nie było sali gimnastycznej, dlatego wuef mieliśmy na hali oddalonej właśnie niecały kilometr od szkoły. Wuefista dał nam taki wycisk, że wychodziliśmy ledwo żywi... A tu trzeba jeszcze było wracać na lekcje. Z koleżanką zostałyśmy daleko, daleko w tyle za klasą... pojękujemy, że normalnie nie ma szans - nie dojdziemy... przechodzimy koło postoju taksówek, patrzymy na siebie... a co tam - składamy się i jedziemy! Pan taksówkarz - bardzo miły. A my z tyłu rozchichotane, bo w końcu pierwszy raz taksówką. Pamiętam jak dziś, że przejazd kosztował nas 5 złotych z groszami - jak płaciłyśmy, to pan taksówkarz już nie był taki miły i patrzył na nas spod byka, bo jako nastolatki w tamtych czasach, dysponowałyśmy raczej drobnymi i mam przed oczami tą scenę, jak zliczamy te nasze dziesięcio i dwudziestogroszówki - całe 5 złotych, jeszcze rzucam hasło - niech pan przeliczy! i tu pan już patrzył na nas naprawdę brzydko :))) ech... fajnie było :)

Jechałam taksówką raz w życiu - przejechałam jakiś niecały kilometr. Wspominam to z łezką w oku - 1 klasa technikum, w budynku szkoły nie było sali gimnastycznej, dlatego wuef mieliśmy na hali oddalonej właśnie niecały kilometr od szkoły. Wuefista dał nam taki wycisk, że wychodziliśmy ledwo żywi... A tu trzeba jeszcze było wracać na lekcje. Z koleżanką zostałyśmy daleko,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej