Israel i Mannkell znali się od lat. Byli nie tylko przyjaciółmi, ale również bardzo bliskimi współpracownikami. Razem założyli dom wydawniczy Leopard, w którym wydawał Henning Mannkell. I to właśnie Israel odpowiedzialny jest za zarządzanie prawami do literackiej schedy po zmarłym autorze.

Poznali się 40 lat temu. Israel był wtedy asystentem w wydawnictwie Ordfont i zbierał materiały do publikacji o Pierwszym Maja. Natrafił na ciekawe opowiadanie o młodym budowniczym, który wybudował taras drobnemu handlarzowi i został oszukany. Było całkiem niezłe, więc postanowił skontaktować się z autorem. Był nim właśnie Mankell, który mieszkał wtedy w Norwegii. Wydał tam już dwie powieści.

Israel skontaktował się z autorem, który na początku był nieco sceptyczny. Okazało się jednak, że mają bardzo podobne poglądy i ich wizje literackie doskonale się uzupełniają. Razem – Mankell jako autor i Israel w roli agenta i redaktora – wydali „Fångvårdskolonin som försvann” („Klinika więzienna, która zniknęła” - tłum. red.) o komisarzu policji. Wbrew pozorom, nie był to Wallander, lecz inny komisarz, poruszony pogarszającym się stanem opieki medycznej, świadczeń państwowych i więziennictwa w Szwecji. Henning miał wtedy 28 lat, a Israel 26. 

Duet Mankell - Israel związany był z Ordfront przez wiele lat, ale kiedy współpracownicy zaczęli bardziej interesować się tematyką społeczną i polityką, ich stosunki z wydawnictwem znacznie się ochłodziły.

Kiedy Israel zdecydował się przenieść do wydawnictwa Nordsteds, jednego z największych w Szwecji, Mankell poszedł w jego ślady, ale współpraca z tak wielkim molochem nie była dla niego satysfakcjonująca. Czuł się trochę, jakby był produktem, dlatego w 2001 roku razem z Israelem założyli własne wydawnictwo, Leopard.

Israel wspomina: 

W Leopard od początku to Israel właśnie odpowiadał za wszelkie formalności i rozwiązania prawne, ale Mankell jako współudziałowiec decydował, z którymi autorami podejmować współpracę i jakie teksty publikować. Israel wciąż redagował i konsultował wszystko, co napisał Mankell i to on jest właścicielem praw do schedy literackiej po zmarłym autorze.

Ucina wszelkie spekulacje, mówiąc:

Wygląda więc na to, że sytuacja z „Millenium” nie zapoczątkuje, przynajmniej na razie, nowej mody w szwedzkim świecie wydawniczym. Jak myślicie: szkoda czy całe szczęście?

Tłumaczenie Alikka.