Brakuje na rynku wydawniczym dobrej serii ukazującej różne oblicza światowej science fiction, prezentującej najważniejsze, najczęściej nagradzane i uznane dzieła najwybitniejszych twórców. Brakuje serii poświęconej klasyce SF, która zainteresowałaby nie tylko nieco dojrzalsze pokolenie czytelników, ale także to młodsze, mniej wyrobione, które chce dopiero poznać dobrą fantastykę naukową. Brakuje serii, którą chce się czytać, ale także z przyjemnością wziąć do rąk i po przeczytaniu postawić na półce, uzupełniając kolekcję.

W serii „Wehikuł Czasu” znajdziecie bardzo różne powieści. Takie, które na stałe zagościły w historii, a ich wartości dla światowej literatury nikt nie kwestionuje. Takie, które nadal próbują wywalczyć sobie uznanie czytelników głównego nurtu, ale przynależność gatunkowa i uprzedzenia do fantastyki im to uniemożliwiają. Takie, które weszły do kanonu literatury SF, przyczyniwszy się do rozwoju tego gatunku. Takie wreszcie, które zyskały sympatię czytelników na całym świecie, a pod płaszczykiem niewymagającej rozrywki starały się przekazać coś więcej, niż wynikałoby to z efektownej fabuły.

Seria „Wehikuł Czasu” może stać się drogowskazem dla tych wszystkich, którzy kochają dobrą, ważną i znaczącą literaturę SF. To seria, którą po prostu trzeba mieć!

„Kwiaty dla Algernona”, Daniel Keyes

Premiera: 23 kwietnia

Trzydziestodwuletni Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo, ma iloraz inteligencji na poziomie 68 punktów. Uczy się czytać i pisać na zajęciach w Beekman College. Dwaj naukowcy z tej uczelni, doktor Nemur i doktor Strauss, prowadzą badania nad wzrostem inteligencji. Udało im się już za pomocą zabiegu chirurgicznego zwiększyć zdolności umysłowe myszy o imieniu Algernon i teraz chcą przeprowadzić taki sam eksperyment z człowiekiem.

Daniel Keyes (1927–2014) – amerykański pisarz. Jego opowiadanie „Kwiaty dla Algernona” otrzymało nagrodę Hugo w 1960 roku. Rozwinięte do formy powieści pod tym samym tytułem doczekało się z kolei nagrody Nebula w roku 1966, a dwa lata później zostało zekranizowane jako „Charly”. Keyes opublikował także m.in. obsypaną nagrodami książkę non-fiction „The Minds of Billy Milligan”.

„Koniec dzieciństwa”, Arthur C. Clarke

Premiera: 23 kwietnia

Gdy człowiek ma już ruszyć na podbój kosmosu, nad największymi miastami Ziemi pojawiają się statki obcych. Po daremnych próbach oporu sytuacja się normalizuje: przybysze jednoczą państwa, eliminują ubóstwo i przestępczość, zaprowadzają pokój. Większość ludzi jest zadowolona i tylko nieliczni już pytają, jaki cel mają nadzorcy ludzkości.

Arthur C. Clarke (1917–2008) – klasyk literatury SF i wizjoner. Wydał ponad 30 książek i 14 zbiorów opowiadań. Laureat najważniejszych nagród w dziedzinie science fiction: Hugo, Nebula, Campbella i Locusa. Najbardziej znaną ekranizacją jego prozy jest film „2001: Odyseja kosmiczna” Stanleya Kubricka.

Jako następne w serii „Wehikuł Czasu” ukażą się:

„Aleja Potępienia”, Roger Zelazny

Premiera: 29 maja

Stany Zjednoczone zniszczone po wojnie nuklearnej. Pozostali przy życiu ludzie skupiają się w małych enklawach. Tanner, brutalny członek gangu motocyklowego, otrzymuje szansę odkupienia swoich zbrodni. Ma dostarczyć leki z Los Angeles do leżącego na wschodnim wybrzeżu Bostonu. Jest to jednak misja niemalże samobójcza, bo musi on pokonać radioaktywną pustynię, nękaną huraganami i burzami ognistymi, zamieszkaną przez mutanty i potwory.

Roger Zelazny (1937–1995) – syn Amerykanki irlandzkiego pochodzenia i polskiego emigranta, jest autorem wielu klasycznych dzieł science fiction i fantasy, m.in. cyklu „Kroniki Amberu” oraz powieści „Ja, nieśmiertelny”, „Pan światła” i „Wyspa umarłych”. Zdobył m.in. sześć nagród Hugo i trzy nagrody Nebula.

„Hiob: Komedia sprawiedliwości”, Robert A. Heinlein

Premiera: 25 czerwca

Dla Alexa Hergensheimera nierozważny zakład na Polinezji staje się początkiem serii zmian. Gdy odzyskuje przytomność, jego świat nie jest już taki sam, a on nie nazywa się bynajmniej Hergensheimer. Dla zdezorientowanego Amerykanina oparciem jest jedynie stewardesa Margrethe, lecz przemiany rzeczywistości gwałtownie przyspieszają, a sytuacja zakochanych tylko się pogarsza. Przekonany, że wielkimi krokami zbliżają się Armagedon i dzień Sądu Ostatecznego, Alex robi wszystko, by Margrethe znalazła się w stanie łaski. Bo bez niej niebo nie będzie dla niego rajem.

Robert A. Heinlein (1907–1988) – jeden z największych mistrzów SF, autor 40 opowiadań i ponad 30 powieści, z których cztery – „Dubler”, „Kawaleria kosmosu”, „Obcy w obcym kraju” i „Luna to surowa pani” – otrzymały nagrodę Hugo. W młodości był oficerem amerykańskiej marynarki wojennej, w 1975 roku komentował lądowanie człowieka na Księżycu w ramach misji Apollo 11, a jego nazwiskiem nazwano asteroidę.

artykuł sponsorowany